Gevaarlijke Dingen - Amy Blankenship 7 стр.


Tijdens haar korte bezoeken naar huis had ze Michael nog nooit ontmoet, of een andere vampier, en de enige die haar op school regelmatig had opgezocht, was Micha. Hij kwam naar de school en nam haar mee voor een weekend en op feestdagen. Dat was wanneer ze het bos in gingen waar hij haar leerde vechten met en zonder wapens.

Wanneer ze niet trainden, zouden ze shiften en rennen, genietend van de vrijheid. Vanwege Micah was ze slimmer, sneller en harder dan de meeste vrouwelijke shifters. Micah was altijd haar held geweest en hij was de enige in de familie die niet dacht dat het een meisje was met een handicap.

Ze herinnerde zich nog de eerste keer dat Micah haar voor een weekend van school had gehaald. Ze waren de bossen in gegaan en hadden hun kamp opgezet voordat Micah haar vertelde dat ze zouden gaan rennen. Alicia had nog nooit zo een gelegenheid gehad en ze was zo opgewonden dat ze, toen ze veranderde, op topsnelheid begon te rennen en drie complete loopcircuits rond het kamp maakte.

Toen ze stopte, keek ze naar Micah die zijn buik vasthield van het lachen. Eerst dacht ze dat hij haar uitlachte, maar het bleek dat hij lachte om hoe stom de rest van hun familie was. Geen van hen had de tijd genomen om haar over haar poema-afkomst te leren, en ze lieten haar ook niet heel veel lopen. Alleen al het kijken naar haar genietend van de vrijheid gaf hem de indruk van een kitten die voor de eerste keer naar buiten ging. Ze was opgegroeid met de gedachte dat alle vampiers monsters waren, want dat was wat Nathaniel zijn kinderen had geleerd. Nathaniel had het mis gehad. Als Kane niet was bevrijd uit het graf waarin haar vader hem had verdoemd, dan zou ze zeker op de begraafplaats zijn gedood.

Ze was dankbaar dat Kane daar was om haar te redden, maar ze wilde niet stoppen met het zoeken naar haar geliefde broer. Ze zou dit keer voorzichtiger zijn. Ze kon Kane nog voor één ding bedanken en dat was dat dankzij hem Michael haar had gekust. Ze vroeg zich af of Michael alleen een kind zag toen hij naar haar keek. Op een of andere manier twijfelde ze eraan. Ze glimlachte naar zichzelf in de spiegel. Het was een geweldige kus geweest.

Ze draaide zich om voor de spiegel en zorgde ervoor dat ze er niet uitzag als het kind zoals ze haar allemaal behandelde. De zwarte leren rok had een rits vanaf de zoom vanaf haar dij helemaal omhoog en ze liet het met opzet half opengeritst. Het zwarte shirt was gemaakt van een doorzichtig lichtgewicht materiaal met daaronder een heel klein zijden topje.

Ze stopte een paar verdwaalde blonde haarlokken onder de Cleopatra-pruik die ze in een koffer met Halloween-kostuums op zolder had gevonden. Zelfs moest ze toegeven dat de slinkse outfit haar er zo sexy liet uitzien.

Ze wedde geld dat als Quinn of iemand die ze kende haar nu zag, ze er geen idee van hadden dat zij het was. Quinn was zo druk met Kat achterna te zitten en probeerde te doen alsof hij dat niet deed, dat hij Alicia sowieso geen aandacht had geschonken. Nu hij en Kat samen waren… had hij al zijn aandacht op zijn maat gericht. Het meeste dat hij had gedaan was twee shifterwachten bij Alicia gezet en haar gezegd om uit het zicht te blijven totdat ze besloten dat het veilig genoeg was om naar buiten te komen om te spelen.

Haar lijfwachten waren stom als wat, alleen spieren en geen hersens. Het zou niet veel vergen om hen te slim af te zijn en te ontsnappen uit haar kleine gevangenis. Ze zou vanavond op jacht gaan naar Micah, met of zonder hun goedkeuring.

Quinn vertelde haar dat Micah uit zichzelf was weggegaan en hij wist de weg terug als hij naar huis wilde, maar ze wist dat Micah niet zomaar weg zou gaan… althans niet zonder haar mee te nemen. Micah zat in de problemen… ze kon het voelen. Alicia rechtte haar schouders en hield haar kin uitdagend omhoog.

Met alle blootgestelde huid zou ze er hopelijk uitzien als een prostituee voor de ontvoering van weerwolven of een avondmaal voor een of andere nietsvermoedende vampier. Ze wist zeker dat als ze met hen één voor één kon vechten, ze het kon laten praten voordat ze het doodde.

Ze had genoeg spionage verricht om erachter te komen wat er echt aan de hand was en ze gaf Kane niet de schuld ervan. Zolang de vampier niet Michael of Kane was, was hij dodelijk. Wat betreft weerwolven… als ze in slavenhandel verkeerden of Micah hadden, dan waren ze niet beter dan de zielloze vampiers.

Ze liet het kleine hartvormige kristal om haar nek glijden. Het was meer dan een eenvoudige ketting. Ze had magie bestudeerd zolang ze zich kon herinneren en dit kristal zou het onmogelijk maken om haar deze keer onder invloed van een vampier te zetten… zelfs een krachtige vampier als Kane of Michael. En ze herinnerde zich ook enkele van de eenvoudige spreuken uit het boek dat Kane van haar had weggenomen.

Vanavond zou ze erachter komen hoe het was om echt deel uit te maken van deze familie… ze zou in deze oorlog vechten, of haar broers en de jaguars het leuk vonden of niet.

*****

Damon leunde achterover in de zachte stoel en staarde in de open haard terwijl hij zag hoe de vlammen zich vermengen met de schaduwen die het in zijn bakstenen omhulsel wierp. Hij pakte het glas rode wijn op en zag hoe het bewoog en voelde hoe zijn volledige kalmte hem verliet. Hij kon Syn weer tegen hem horen fluisteren.

Toen het glas tegen de baksteen botste, drukte hij zijn vingers tegen zijn linkerslaap, wetende dat hij net zijn middernacht trek had gewekt.

De weelderige brunette ging rechtop zitten in het bed links van hem en pruilde toen ze zag dat ze alleen op de lakens lag. Terwijl ze uit de dekens sprong, maakte ze er een show van door sensueel over de matras naar hem toe te kruipen, maar hij gaf haar geen tijd om te denken dat het zou werken. Sneller dan het menselijk oog kon waarnemen, stond Damon naast het bed met zijn vingers stevig om haar keel gewikkeld.

Het was niet de bedoeling haar schoonheid te bedotten of haar pijn te doen, alleen om haar stil te houden terwijl zijn pupillen zich uitbreidden en hij haar volledig onder zijn dienstbaarheid plaatste. Tot nu toe had hij dat niet nodig gehad. Ze was een zeer gewillige partner, maar het was nu tijd om hun mooie vriendschap te beëindigen. Langzaam zijn mond openend onthulde hij de scherpe hoektanden. Hij wist niet waarom hij het deed, meisjes reageerden altijd hetzelfde.

Haar ogen werden groot van afschuw en hij verstikte snel de schreeuw die zich een weg baant door haar duffe geest. Sterfelijke meisjes waren nutteloos… net zoals Katie was geweest. Hij kon het kraken van metaal nog horen en het verdonkerde zijn humeur.

"Ik ga je een beetje helpen, meisje." Een van zijn lippen hief op in de hint van een sarcastische glimlach: "Je bent naar LA gekomen om een model te zijn, maar deze stad zit vol met andere kleine meisjes die hetzelfde willen dus dit is wat je gaat doen. Vertrouw me… dat is het beste. "

Hij trok haar dichterbij en staarde dieper in haar ogen. "Je haat het hier. Je hebt een hekel aan LA en je wilt terug naar het kleine stadje waar je vandaan bent gekomen. Als je hier blijft, zullen de monsters je net zo gebruiken als ik. Ga naar huis en vind de jongen wiens hart je hebt gebroken toen je de stad verliet en smeek om zijn vergeving omdat niemand je ooit hier zal willen hebben.”

Hij liet haar nek los en keek haar aan terwijl ze haar tranen inslikte toen ze op het matras viel. Hij was niet in de stemming om naar haar huilen te luisteren. “Je moet nu vertrekken.” Hij draaide zijn rug naar haar toe en beende de kamer door om uit het raam te gluren. Wat hem betrof had hij net zijn goede daad voor vandaag gedaan. Deze stad was hoe dan ook een puinhoop.

Uit zijn ooghoek zag hij een paar jonge vampiers rond de hoek van een gebouw komen en een steegje inlopen. Hij vroeg zich af waar alle zielloze wezens vandaan kwamen sinds LA met hen leek te zijn overstroomd.

Hij was het meisje op zijn bed helemaal vergeten tot hij de deur van het penthouse hoorde dichtslaan... ja, hij had haar een plezier gedaan. Ze had geluk dat hij haar had gevonden in plaats van de monsters die nu door de straten van LA kropen… en hij had het niet alleen over het paranormale. Hij opende de balkondeuren en stapte de nachtlucht in.

Hij had de glooiende heuvels van de stille stad verlaten op het moment dat hij voelde dat Syn in zijn graf begon te bewegen. Omdat hij zo dicht bij de vampier was, had hij het wakker worden van Syn echt maandenlang gevoeld en hij had niet willen blijven rondhangen voor de reünie. Syn had weinig tolerantie voor de zielloze en op dit moment wist Damon heel goed dat zijn ziel zwak was. Hij had een flashback van hoe Kane's ziel eruit had gezien in de kerk en vroeg zich af of zijn eigen ziel in die slechte vorm was.

Sinds hij naar LA was gekomen, had hij Michael van een afstand meerdere keren gadegeslagen en het maakte hem boos dat de ziel van Michael zo sterk was dat hij in zijn aura te zien was. Hij had de ziel van Michael in de kerk gezien toen de gevallen man de hand van Michael hadden gepakt. Michael was hier gelukkig geweest en omringd door vrienden, terwijl Damon zichzelf omringd had met vrienden en met nutteloze scharreltjes.

Назад