Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni, читать онлайн бесплатно (полностью) 3 стр.

Frenimi i modulit u konstatua sakaq. Dera u hap me njÃ« fishkÃ«llimÃ« tÃ« lehtÃ« dhe prapa saj u duk Petri, qÃ« qÃ«ndronte me kÃ«mbÃ« tÃ« hapura dhe me krahÃ« tÃ« kryqÃ«zuara.

Â«Ka orÃ« tÃ« tÃ«ra qÃ« po presÂ» i tha me njÃ« ton shumÃ« pak bindÃ«s. Â«Nuk mbarove sÃ« bllokuari filtrat e ajrit me atÃ« gjÃ« tÃ« shpifur me erÃ« tÃ« keqe qÃ« mban gjithmonÃ« pas vetes?Â» Aludimi qÃ« i bÃ«nte pÃ«r cigaren ishte paksa i hollÃ«.

Duke mos ia vÃ«nÃ« veshin provokimit, me njÃ« buzÃ«qeshje tÃ« lÃ«htÃ«, Azakisi hoqi nga rripi analizuesin portabÃ«l dhe e aktivizoi me njÃ« gjest tÃ« gishtit tÃ« madh.

Â«Ma mbaj kÃ«tÃ« dhe tÃ« shohim qÃ« tÃ« nxitojmÃ«Â» i tha duke i kaluar me njÃ« dorÃ« aparatin, ndÃ«rsa me tjetrÃ«n kÃ«rkonte qÃ« tÃ« fiksonte nga e djathta sensorin nÃ« brendÃ«si tÃ« xhuntos. Â«MbÃ«rritja Ã«shtÃ« parashikuar pÃ«r afro 58 orÃ« dhe jam me tÃ« vÃ«rtetÃ« shumÃ« i merakosur. Â»

Â«PÃ«rse?Â» e pyeti Petri me naivitet.

Â«Nuk e di. Sikur kam ndjesinÃ« se po na pret njÃ« surprizÃ« e pakÃ«ndshme.Â»

Instrumenti qÃ« mbante nÃ« dorÃ« Petri filloi tÃ« shÃ«nonte njÃ« seri tingujsh nÃ« frekuenca tÃ« ndryshme. E vÃ«zhgoi pa patur idenÃ« mÃ« tÃ« vogÃ«l se Ã§farÃ« donte tÃ« thoshte. Ngriti vÃ«shtrimin ngultas drejt pamjes sÃ« shokut nÃ« kÃ«rkim tÃ« ndonjÃ« shenje por nuk vuri re gjÃ«. Azakisi, duke lÃ«vizur me shumÃ« kujdes, e Ã§oi sensorin tek xhuntoja tjetÃ«r. NjÃ« tjetÃ«r mori tingujsh tÃ« padeshifrueshÃ«m doli nga analizuesi. Heshtje paskÃ«taj. Azakisi ia la instrumentin shokut tÃ« vet, vÃ«zhgoi me vÃ«mendje rezultatet, mÃ« pas buzÃ«qeshi.

Â«GjithÃ§ka nÃ« rregull. Mund tÃ« vazhdojmÃ«.Â»

VetÃ«m atÃ«herÃ« Petri e ndjeu se, vetÃ«m pÃ«r pak, kishte ndaluar sÃ« marri frymÃ«. Nxori jashtÃ« tÃ« gjithÃ« ajrin dhe pÃ«rjetoi menjÃ«herÃ« njÃ« sens Ã§lodhjeje. NjÃ« defekt, qoftÃ« dhe mÃ« i vogli, te njÃ« prej atyre xhuntove do tÃ« kishte mundur qÃ« tÃ« kompromentonte misionin nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« pakthyeshme, duke i detyruar tÃ« ktheheshin mbrapa sa mÃ« shpejt qÃ« tÃ« mundeshin. Ishte gjÃ«ja e fundit qÃ« do tÃ« kishin dÃ«shiruar tÃ« bÃ«nin. Kurse tani thuajse ia dolÃ«n.

Â«Po shkoj tÃ« pastrohemÂ» tha Petri duke u pÃ«rpjekur qÃ« tÃ« shkundte ca pluhurin nga trupi Â«Kontrolli tek tubat e shkarkimit kÃ«shtu Ã«shtÃ« gjithmonÃ« kaq...Â» dhe duke shtrembÃ«ruar buzÃ«n e sipÃ«rme shtoi Â« formuese! Â»

Azakisi buzÃ«qeshi. Â«Shihemi tek kabina e komandimit.Â»

Petri thirri kapsulÃ«n dhe njÃ« sekondÃ« mÃ« pas ishte zhdukur.

Sistemi qendror njoftoi se orbita e Jupiterit ishte kaluar pa vÃ«shtirÃ«si dhe se po lÃ«viznin pa problem nÃ« drejtim tÃ« TokÃ«s. Me njÃ« lÃ«vizje tÃ« lehtÃ« por tÃ« shpejtÃ«, tÃ« syve nga e djathta, Azakisi i kÃ«rkoi O^COM-it tÃ« tij qÃ« tâi tregonte sÃ«rish itinerarin. PikÃ«za blu qÃ« lÃ«vizte mbi vijÃ«n e kuqe, tani ishte zhvendosur paksa drejt orbitÃ«s sÃ« Marsit. Count-down, qÃ« tregonte kohÃ«n e pÃ«rllogaritur tÃ« mbÃ«rritjes, shÃ«nonte fiks 58 orÃ« dhe shpejtÃ«sia e anijes ishte me 3.000 Km/sek. Ishte gjithmonÃ« e mÃ« nervoz. NÃ« fund tÃ« fundit, ajo ku po udhÃ«tonin, ishte anija e parÃ« kozmike e pajisur me motorÃ«t e rinj Bousen, tÃ« ideuar krejt ndryshe nga tÃ« mÃ«parshmit. Projektuesit deklaronin se ata motorÃ« do tÃ« ishin nÃ« gjendje qÃ« tÃ« shtynin anijen me njÃ« shpejtÃ«si tÃ« afÃ«rt me njÃ« tÃ« dhjetÃ«n e shpejtÃ«sisÃ« sÃ« dritÃ«s. Ende nuk ishte marrÃ« guximi qÃ« tÃ« arrihej aq larg. PÃ«r momentin, 3.000 Km/sek, i dukej mÃ« se mjaftueshÃ«m pÃ«r njÃ« udhÃ«tim tÃ« parÃ«.

Nga pesÃ«dhjetÃ« e gjashtÃ« anÃ«tarÃ«t e ekuipazhit qÃ« normalisht do tÃ« duhej qÃ« tÃ« ishin nÃ« bordin e Theos-it, pÃ«r kÃ«tÃ« mision tÃ« parÃ«, ishin pÃ«rzgjedhur vetÃ«m tetÃ«, pÃ«rfshi Petrin dhe Azakisin. Arsyet e parashtruara nga TÃ« Moshuarit nuk kishin qenÃ« plotÃ«sisht bindÃ«se. Ishin kufizuar duke trumbetuar qÃ«, duke parÃ« natyrÃ«n e udhÃ«timit dhe vendmbÃ«rritjen, mund tÃ« evidentoheshin disa vÃ«shtirÃ«si dhe si rrjedhojÃ« do tÃ« kishte qenÃ« mÃ« mirÃ« sikur mos tÃ« viheshin shumÃ« jetÃ« nÃ« rrezik nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« panevojshme.

AtÃ«herÃ« jemi ne ata qÃ« do sakrifikohemi? Ãa dreq argumentesh. GjithmonÃ« kÃ«shtu kishte pÃ«r tÃ« pÃ«rfunduar. Kush dÃ«rgohej kur qe fjala pÃ«r tÃ« rrezikuar lÃ«kurÃ«n? Azakisi dhe Petri.

Fundja, prirja e tyre drejt aventurÃ«s dhe aftÃ«sia e dukshme pÃ«r zgjidhjen e situatave âtÃ« komplikuaraâ, u kishte dhÃ«nÃ« mundÃ«sinÃ« e pÃ«rfitimit tÃ« shumÃ« lehtÃ«sirave aspak tÃ« kÃ«qija.

Azakisi jetonte nÃ« njÃ« ambient tÃ« bollshÃ«m nÃ« qytetin e mrekullueshÃ«m tÃ« Saaranit, i gjendur nÃ« jug tÃ« Kontinentit, e cila ishte pÃ«rdorur deri pak kohÃ« pÃ«rpara, si depo nga ArtizanÃ«t e qytetit. Ai, nÃ« sajÃ« tÃ« âlehtÃ«siraveâ, ia kishte dalÃ« mbanÃ« qÃ« ta fuste nÃ« pronÃ«si dhe tÃ« kishte lejen pÃ«r ta modifikuar sipas pÃ«lqimit te vet.

Faqja jugore ishte zÃ«vendÃ«suar krejtÃ«sisht me njÃ« fushÃ« tÃ« forcÃ«s vektoriale e njÃ«jtÃ« me atÃ« qÃ« ishte pÃ«rdorur nÃ« anijen kozmike, duke pasur si qÃ«llim qÃ« ai tÃ« mund tÃ« sodiste, direkt nga kolltuku i vetÃ«mykur dhe i pandarÃ«, gjirin e mrekullueshÃ«m teposhtÃ«. Por nÃ« rast nevoje, e gjithÃ« faqja mund tÃ« shndÃ«rrohej nÃ« njÃ« sistem gjigand tredimensional, nÃ« tÃ« cilin mund tÃ« shfaqeshin njÃ«kohÃ«sisht deri nÃ« dymbÃ«dhjetÃ« transmetime sinkron tÃ« Rete-s. MÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ«, ky sistem i sofistikuar i kontrollit dhe drejtimit, i kishte lejuar qÃ« tÃ« mblidhte shumÃ« para kohe, informacione vendimtare, duke i dhÃ«nÃ« mundÃ«si kÃ«shtu qÃ« tÃ« zgjidhte nÃ« mÃ«nyrÃ« gjeniale madje dhe problemet shumÃ« serioze. Nuk do tÃ« mundej mÃ« qÃ« tÃ« tÃ«rhiqej.

NjÃ« shtesÃ« e plotÃ« qÃ« i ishte bÃ«rÃ« ish-depos sÃ« vjetÃ«r, rezervonte brenda saj njÃ« koleksion me âsuvenirÃ«â tÃ« gjetura prej tij gjatÃ« gjithÃ« misioneve qÃ« kishte kryer nÃ« vite, duke udhÃ«tuar nÃ«pÃ«r hapÃ«sirÃ«. Secili prej tyre i kujtonte diÃ§ka tÃ« veÃ§antÃ« dhe Ã§do herÃ« qÃ« gjendej nÃ« mes tÃ« atij lÃ«mshi absurd objektesh tejet tÃ« Ã§uditshme, nuk mund tÃ« rrinte pa falenderuar fatin e tij tÃ« mirÃ« e mbi tÃ« gjitha, shokun e tij besnik qÃ«, mÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ«, i kishte shpÃ«tuar jetÃ«n.

Kurse Petri nuk ishte i dashuruar pas teknologjisÃ« sÃ« shtytjes, megjithÃ«se gjithmonÃ« shquhej dukshÃ«m nÃ« studime. Edhe pse qe nÃ« gjendje tÃ« pilotonte pa vÃ«shtirÃ«si tÃ« gjithÃ« llojet e avionÃ«ve nÃ« qarkullim, njihte perfekt Ã§do model arme dhe gjithÃ« sistemet e komunikimit lokal dhe ndÃ«rplanetar, ai preferonte shpeshherÃ« tâi besonte instiktit dhe aftÃ«sive manuale nÃ« zgjidhjen e problemeve qÃ« i dilnin pÃ«rpara. MÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ«, me sytÃ« e tij, e kishte parÃ« se si nÃ« shumÃ« pak kohÃ«, njÃ« grumbull i paformÃ« hekurash transformohej nÃ« njÃ« mjet lÃ«vizÃ«s apo nÃ« njÃ« armÃ« mbrojtÃ«se tÃ« frikshme. Ishte e jashtÃ«zakonshme, do tÃ« kishte mundur qÃ« tÃ« ndÃ«rtonte Ã§farÃ«dolloj gjÃ«je qÃ« tâi nevojitej. PÃ«r kÃ«tÃ« me siguri i detyrohej pjesÃ«risht asaj qÃ« i kishte transmetuar i ati brez pas brezi, Artizani mjeshtÃ«r i shkÃ«lqyer, por mbi tÃ« gjitha, pasionit tÃ« tij tejet tÃ« madh pÃ«r Artet. QÃ« nÃ« djalÃ«ri, vÃ«rtet qÃ« kishte qenÃ« gjithmonÃ« i mahnitur me atÃ« sesi aftÃ«sitÃ« manuale tÃ« ArtizanÃ«ve arrinin tÃ« transformonin lÃ«ndÃ«n e zakonshme, nÃ« objekte tÃ« teknologjisÃ« dhe dobisÃ« sÃ« madhe, por duke lÃ«nÃ« tÃ« paprekur âbukurinÃ«â nÃ« brendÃ«si tÃ« tyre.

NjÃ« tingull i bezdisshÃ«m, me ndÃ«rprerje dhe me volum tÃ« lartÃ«, e bÃ«ri qÃ« tÃ« hidhej pÃ«rpjetÃ«, duke e rikthyer menjÃ«herÃ« nÃ« realitet. Papritmas ishte aktivizuar alarmi automatik nÃ« afÃ«rsi.

Nasiria â Hoteli

Hoteli natyrisht qÃ« nuk ishte âme pesÃ« yjeâ, por pÃ«r kÃ«do qÃ« ishte mÃ«suar tâi kalonte javÃ«t nÃ« njÃ« tendÃ« nÃ« mes tÃ« shkretÃ«tirÃ«s, edhe vetÃ«m njÃ« dush mund tÃ« konsiderohej luks. Elisa priti valÃ«n e nxehtÃ« dhe Ã§lodhÃ«se qÃ« tâi vinte nga lart, e tâi masazhonte qafÃ«n dhe shpatullat. Dukej qÃ« trupi ia dÃ«shironte pa masÃ« pasi njÃ« varg i tÃ«rÃ« drithÃ«rimash nga kÃ«naqÃ«sia i pÃ«rshkuan shpinÃ«n shumÃ« herÃ«.

E kuptojmÃ« se sa rÃ«ndÃ«si kanÃ« disa gjÃ«ra, vetÃ«m kur nuk i kemi mÃ«.

VetÃ«m pas dhjetÃ« minutash vendosi qÃ« tÃ« dilte nga dushi. Avulli kishte mbÃ«shtjellÃ« pasqyrÃ«n qÃ« dukej qartÃ« se ishte vendosur shtrembÃ«r. U pÃ«rpoq qÃ« ta drejtonte, por sa e lÃ«shoi, u rikthye sakaq nÃ« pozicionin e saj fillestar. Vendosi tÃ« mos merrej mÃ« me tÃ«. Me njÃ« cep tÃ« peshqirit pastroi ujin qÃ« i kishte mbetur nÃ« buzÃ« dhe admiroi veten. Kur ishte mÃ« e re nÃ« moshÃ«, shumÃ« herÃ« e kishin kontaktuar pÃ«r tÃ« punuar si modele apo edhe si aktore. Ndoshta tani do tÃ« kishte qenÃ« njÃ« divÃ« e kinemasÃ« apo gruaja e ndonjÃ« futbollisti tÃ« pasur, por paratÃ« nuk e kishin tÃ«rhequr mÃ« aq shumÃ«. Preferonte tÃ« djersitej, tÃ« hante pluhur, tÃ« studionte tekste tÃ« vjetÃ«r dhe tÃ« vizitonte vende tÃ« humbura. AventurÃ«n qÃ« e kishte pasur gjithnjÃ« nÃ« gjak dhe emocionin qÃ« i dilte kur merrte mbetjet e njÃ« punimi dore tÃ« lashtÃ«, ri-nxjerrja nÃ« dritÃ« e gjurmÃ«ve tÃ« mijÃ«vjeÃ§arÃ«ve mÃ« pÃ«rpara, nuk mund tÃ« kishte tÃ« krahasuar me asgjÃ« tjetÃ«r.

Iu afrua pasqyrÃ«s shumÃ« afÃ«r, dhe pa ato rrudhat e vogla dhe tÃ« mallkuara tek cepat e syve. Dora iu fut automatikisht nÃ« Ã§antÃ«n e tualetit nga ku mori njÃ« nga kremrat âqÃ« tÃ« heqin dhjetÃ« vjet brenda njÃ« javeâ. E shtroi me kujdes nÃ« tÃ« gjithÃ« fytyrÃ«n dhe u pa me kujdes. ÃfarÃ« pretendonte, njÃ« mrekulli? Fundja, efekti do tÃ« ishte i dukshÃ«m vetÃ«m pas âshtatÃ« ditÃ«shâ.

BuzÃ«qeshi pÃ«r veten dhe pÃ«r tÃ« gjitha gratÃ« qÃ« rregulloheshin lehtÃ«sisht me anÃ« tÃ« reklamÃ«s.

Ora e varur nÃ« mur sipÃ«r krevatit shÃ«nonte 19,40. Nuk do tâia kishte dalÃ« kurrÃ« qÃ« tÃ« bÃ«hej gati vetÃ«m nÃ« njÃ«zet minuta.

U tha sa mÃ« shpejt qÃ« tÃ« mundej, duke i lÃ«nÃ« paksa tÃ« lagura flokÃ«t e gjatÃ« bjondÃ« dhe qÃ«ndroi pÃ«rpara komodinÃ«s prej druri tÃ« errÃ«t, ku mbante ato pak veshje elegante qÃ« kishte arritur tâi merrte me vete. NÃ« momente tÃ« tjera, do tÃ« kishte kaluar orÃ« tÃ« tÃ«ra vetÃ«m qÃ« tÃ« vendoste mbi veshjen qÃ« i pÃ«rshtatej rrethanÃ«s veÃ§se, atÃ« mbrÃ«mje, pÃ«rzgjedhja ishte vÃ«rtet e kufizuar. Zgjodhi, pa u menduar shumÃ«, fustanin e shkurtÃ«r nÃ« ngjyrÃ« tÃ« zezÃ«. Ishte shumÃ« e hijshme, padyshim seksi por aspak vulgare, me njÃ« dekolte tÃ« gjerÃ« qÃ« me siguri do ta kishte ekzaltuar âmasÃ«n e tretÃ«â tÃ« mbushur tÃ« saj. E mori dhe, me njÃ« gjest elegant tÃ« dorÃ«s, e vuri mbi krevat.

19,50. PavarÃ«sisht faktit qÃ« ishte femÃ«r, nuk i pÃ«lqente tÃ« ishte me vonesÃ«.

Iu avit dritares dhe pa njÃ« Fuori Strada tÃ« errÃ«t, jashtÃ«zakonisht tÃ« shkÃ«lqyeshme, tamam pÃ«rpara derÃ«s sÃ« hotelit. Personi qÃ« duhej tÃ« ishte shoferi, njÃ« djalÃ« i ri i veshur me rroba ushtarake, po rrinte i mbÃ«shtetur tek kofna dhe shtynte kohÃ«n e pritjes duke pirÃ« njÃ« cigare nÃ« qetÃ«si.

BÃ«ri Ã§mos qÃ« tâi theksonte sytÃ« me laps dhe rimel, kaloi me shpejtÃ«si buzkuqin mbi buzÃ«t e saj, ndÃ«rkohÃ« qÃ« pÃ«rpiqej ta pÃ«rhapte nÃ« mÃ«nyrÃ« uniforme me njÃ« sÃ«rÃ« puthjesh tÃ« lÃ«shuara mÃ« kot, vuri vathÃ«t e preferuar, duke u lodhur jo pak qÃ« tÃ« gjente âvrimatâ.

NÃ« fakt, kishte shumÃ« kohÃ« qÃ« nuk dilte mbrÃ«mjeve. Puna e dÃ«rgonte gjithmonÃ« nÃ«pÃ«r botÃ« dhe kurrÃ« nuk kishte arritur qÃ« tÃ« gjente njÃ« pÃ«rson pÃ«r lidhje tÃ« qÃ«ndrueshme, qÃ« tÃ« zgjaste mÃ« shumÃ« se disa muaj. Instikti i lindur mÃ«mÃ«sor qÃ« Ã§do grua ka brenda vetes dhe qÃ« nÃ« vajzÃ«ri gjithmonÃ« bÃ«nte si bÃ«nte dhe e injoronte me zgjuarsi, tani me afrimin e orÃ«s biologjike, ndihej gjithmonÃ« e mÃ« shpesh. Ndoshta do tÃ« kishte qenÃ« momenti qÃ« tÃ« mendonte seriozisht pÃ«r tâu mbledhur nÃ« familje.

E zmbrapsi atÃ« mendim me shpejtÃ«sinÃ« mÃ« tÃ« madhe tÃ« mundshme. Veshi fustanin, dhe tÃ« vetmet palÃ« kÃ«pucÃ« me takÃ« dymbÃ«dhjeÃ§e qÃ« kishte sjellÃ« me vete dhe, me gjeste tÃ« mÃ«dha, spÃ«rkati tÃ« dy pjesÃ«t e qafÃ«s me parfumin e saj tÃ« preferuar. Shall mÃ«ndafshi, Ã§antÃ« e zezÃ« e bollshme. Ishte gati. NjÃ« kontroll i fundit para pasqyrÃ«s sÃ« varur nÃ« mur, afÃ«r derÃ«s dhe tÃ« ndotur nÃ« disa pjesÃ« tÃ« saj, i konfirmuan perfeksionin e fustanit qÃ« kishte. BÃ«ri njÃ« rrotullim rreth vetes dhe doli jashtÃ« e kÃ«naqur.

Shoferi njÃ« djalÃ« i ri, pasi kishte drejtuar mjekrÃ«n qÃ« i kishte rÃ«nÃ« poshtÃ«, me tÃ« parÃ« ElisÃ«n tek dilte nga hoteli duke ecur me hap modeleje, flaku tej cigaren e dytÃ« qÃ« sapo kishte ndezur dhe nxitoi qÃ« tâi hapte derÃ«n e makinÃ«s.

Â«MirÃ«mbrÃ«ma, profesoresha Hanter. A mund tÃ« shkojmÃ«?Â» e pyeti ushtaraku me njÃ« notÃ« ngurrimi.

Â«MirÃ«mbrÃ«maÂ» iu pÃ«rgjigj ajo duke vÃ«nÃ« nÃ« provÃ« buzÃ«qeshjen e mrekullueshme. Â«Jam gati.Â»

Â«Faleminderit pÃ«r shoqÃ«riminÂ» shtoi ajo ndÃ«rkohÃ« qÃ« hipte nÃ« makinÃ«, duke ditur fare mirÃ« se fundi do tâi ishte ngritur pakÃ«z dhe do tâia kishte ekspozuar pjesÃ«risht kÃ«mbÃ«t para ushtarakut tÃ« sikletosur.

I kishte pÃ«lqyer gjithnjÃ« tÃ« ndihej e admiruar.

Anija kozmike Theos â Alarm nÃ« afÃ«rsi

Sistemi O^COM identifikoi menjÃ«herÃ« para syve tÃ« Azakisit, njÃ« objekt tÃ« Ã§uditshÃ«m konturet e tÃ« cilit, duke pasur parasysh rezolucionin e ulÃ«t tÃ« pÃ«rftuar nga dylbitÃ« me rreze tÃ« gjatÃ«, akoma nuk ishin tÃ« pÃ«rcaktuara qartÃ«. Me siguri qÃ« ishte nÃ« lÃ«vizje dhe padyshim qÃ« po pÃ«rparonte drejt tyre. Sistemi i alarmit nÃ« afÃ«rsi, pÃ«rcaktonte njÃ« probabilitet tÃ« pÃ«rplasjes midis Theosit dhe objektit tÃ« panjohur, mÃ« tÃ« lartÃ« se 96% nÃ« rast se asnjÃ«ri prej tyre nuk do tÃ« ndryshonte itinerarin e lÃ«vizjes.

Azakis nxitoi qÃ« tÃ« futej tek moduli i transferimit qÃ« gjendej mÃ« afÃ«r. Â«Kabina e drejtimitÂ» urdhÃ«roi prerazi sistemin e kontrollit tÃ« automatizuar.

Pas pesÃ« sekondave, dera u hap duke fÃ«rshÃ«llyer dhe nÃ« ekranin e madh qendror tÃ« sallÃ«s sÃ« komandÃ«s, ishte ravijÃ«zuar, ende shumÃ« turbullt, objekti qÃ« po pÃ«rparonte nÃ« itinerarin e pÃ«rplasjes me anijen.

Pothuaj nÃ« tÃ« njÃ«jtÃ«n kohÃ«, u hap njÃ« derÃ« tjetÃ«r afÃ«r nga e cila kÃ«rceu jashtÃ« Petri pa frymÃ«.

Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni 3 стр.

Nasiria â Hoteli

Anija kozmike Theos â Alarm nÃ« afÃ«rsi

Меню

Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni 3 стр.

Nasiria â Hoteli

Anija kozmike Theos â Alarm nÃ« afÃ«rsi

Меню

Nasiria â Hoteli

Anija kozmike Theos â Alarm nÃ« afÃ«rsi