HET GEBROKEN TAPIJTDE VERWOESTE STAD Scott Kaelen
2019
DeVerwoesteStad © 2019 Scott Kaelen Alle rechten voorbehouden Geproduceerd door TekTime Vertaald door Angelique Hofland
Het recht van Scott Kaelen om geïdentificeerd te worden als de auteur van dit werk is door hem bevestigd in overeenstemming met de Copyright, Designs and Patents Act 1988.
DeVerwoesteStad is een werk van fictie. Alle personages, evenementen en locaties zijn fictief. Elke gelijkenis met echte mensen, gebeurtenissen of plaatsen is toevallig.
Voor Electa
Inhoudsopgave
Copertina
HET GEBROKEN TAPIJT DE VERWOESTE STAD Scott Kaelen
BIOGRAFIE AUTEUR
HOOFDSTUK TITELS
EEN OPMERKING VOOR DE LEZER
Hoofdstuk Een
Hoofdstuk Twee
Hoofdstuk Drie
Hoofdstuk Vier
Hoofdstuk Vijf
Hoofdstuk zes
Hoofdstuk Zeven
Hoofdstuk Acht
Hoofdstuk Negen
Hoofdstuk Tien
Hoofdstuk Elf
Hoofdstuk Twaalf
Hoofdstuk Dertien
Hoofdstuk Veertien
Hoofdstuk Vijftien
Hoofdstuk Zestien
Hoofdstuk Zeventien
Hoofdstuk Achttien
Hoofdstuk Negentien
Hoofdstuk Twintig
Hoofdstuk Eén en Twintig
Hoofdstuk Twee en Twintig
Hoofdstuk Drie en Twintig
Hoofdstuk Vier en Twintig
Hoofdstuk Vijf en Twintig
Hoofdstuk Zes en Twintig
Hoofdstuk Zeven en Twintig
Hoofdstuk Acht en Twintig
Hoofdstuk Negen en Twintig
Hoofdstuk Dertig
Hoofdstuk Eén en Dertig
Hoofdstuk Twee en Dertig
Hoofdstuk Drie en Dertig
Hoofdstuk Vier en Dertig
Hoofdstuk Vijf en Dertig
Hoofdstuk Zes en Dertig
Hoofdstuk Zeven en Dertig
Hoofdstuk Acht en Dertig
Hoofdstuk Negen en Dertig
Hoofdstuk Veertig
Hoofdstuk Eén en Veertig
BIOGRAFIE AUTEUR
Scott Kaelen schrijft in de genres van epische fantasie, sci-fi, horror en poëzie. Zijn debuutroman is The Blighted City. Scott's interesses omvatten etymologie, psychologie, prehistorische aarde, het universum, en lezen en kijken naar sci-fi, fantasie en horror. Zijn favoriete sci-fi shows zijn Stargate, Farscape, Star Trek en Red Dwarf.
Blog / Website: authorscottkaelen.wordpress.com
Amazon US Author Page: amazon.com/author/scottkaelen
Amazon Global Author Page: auteur.to/scottkaelen
Goodreads: goodreads.com/scottkaelen
Facebookprofiel: facebook.com/scottkaelen
Facebook Auteur Pagina: facebook.com/scottkaelenofficial
Pagina Facebook-serie: facebook.com/thefracturedtapestry
Twitter: twitter.com/scottkaelen
The Fractured Tapestry
Night of the Taking (2015)
The Blighted City (2018)
HOOFDSTUK TITELS
Het Chiddari Contract
In De Deadlands
De Mijne, Helemaal De Mijne
Stenen Uit Het Verleden
Contractuele Complicaties
Twee Uiteinden Van De Weg
Geduld En Gebeden
Kijkers Aan De Rand Van De Wereld
Niets Zonder Angst
Indringers
Verblijf Op Dulèth
Onder Een Bleke Maan
Demelza
Vlees Voor Het Beest
Een Kortstondige Vlam
Ruw Ontwaken
Terug In De Darmen
Een Andere Tak Van De Boom
Last Van De Beslissing
Buitenstaander Binnen
Vóór De Storm
Hoeren En Vorsten
Kamer Met Verschrikkelijke Geheiemen
Ammenfar
Eén Grote Moeder
Een Schaduw Die Zijn Vorm Draagt
Onheilige Dwang
Tegenover De Raaf
Tussen Twee Eeuwigheden
Pech
Laatste Avondmaal
Zonsondergang Tot Zonsopgang
Afscheidscadeau
Voetafdrukken In Het Zand
Uitwisselen
Ongebonden
Vuur En Getij
Dee En De Orc Koning
Ontmoeting Bij Caer Valekha
De Dwaasheid Van Een Man
De Symmetrie Van De Afstand
EEN OPMERKING VOOR DE LEZER
Bedankt dat je De Verwoeste Stad hebt gekozen. Ik hoop dat je het net zo leuk vindt om het te lezen als ik het leuk vond om het te schrijven. Als u dit doet, kunt u overwegen een beoordeling achter te laten bij Amazon, Goodreads of elders. Het beste cadeau van een lezer is niet alleen het kopen en het lezen van een boek (we zullen waarschijnlijk niet weten dat je dat hebt gedaan), het is het publiekelijk delen van uw leeservaring. Met dat in gedachten, als je ervaring met De Verwoeste Stad goed is, neem dan een paar minuten de tijd om dit aan de rest te laten weten. Dit is de drijvende kracht die auteurs voortstuwt en hen de vastberadenheid geeft om hun volgende boek daar te krijgen.
Je kunt een beoordeling achterlaten door de Amazon-pagina van DeVerwoesteStad. Nogmaals bedankt.
Scott Kaelen
Het land van Himaera heeft veel geleerd sinds de Dagen der Koningen, vooral wat de prijs van hebzucht en ambitie is. Door de goden uit te dagen nodig je hun woede uit. De woede van Morta'Valsana werd opgedragen aan koning Mallak Ammenfar van Lachyla, en vervloekte de overweldigende monarch en zijn gezworen onderwerpen. Voor eeuwig en altijd was de naam van Mallak synoniem aan hebzucht en overmaat, en de stad Lachyla werd bekend als de Verwoeste Stad, een eeuwig overblijfsel van de godin, en een plaats die je absoluut moet vermijden
Uit EenCodexVan De Leeftijden,Deel IV
"De dood geneest alle ziekten die door dode dingen worden doorgegeven."
Vierde Tijdperk, Jaar 693, Seizoen van Vur
Derde week van Banaeloch
Hoofdstuk Een
Het Chiddari Contract
De strijd is bijna voorbij. De gedachte vulde Maros met een schandelijk gevoel van triomf toen hij zijn laatste uitdaging bekeek. Over de open plek, zag hij de gesloten luiken van het huisje die ongeïnteresseerd naar hem terug staarden.
"Nog een honderd meter. Ga door," vermaande hij zichzelf. Hij stak zijn krukken in het zand en een schok van pijn. Hij beet op zijn tanden en slingerde de open plek op. Langzaam werd de afstand naar het huisje kleiner, de hele weg vloekte en tierde Maros.
"Had beter een bode kunnen sturen," mompelde hij. Een jaar geleden had ik dit in een kwart van de tijd kunnen doen en zou dan nog steeds klaar zijn voor een gevecht. En nu? Hij blafte met een wrange lach. Druipend als een varken aan het spit.
Met een aflopende pas bereikte hij zijn doelwit en onderdrukte hij een kreet van vreugde. Zijn gezicht was een masker van zweet, stralen dropen van zijn gezicht om vermengd te worden met het vuil dat plakte aan zijn gezicht. Hij stelde zich op aan de deur en wierp een zijwaartse blik op de verre rand van het halvemaanvormige gehucht waar een vrouw van middelbare leeftijd druk bezig was haar was op te hangen en hem over de lakens aan te kijken. Hij richtte zijn blik op twee jonge meisjes in het midden van de open plek. Ze merkten de onderzoekende blik van Maros op en stopten hun spel met hopringen en staarden hem met een blik vol afgrijzen aan. Hij wierp hen een brede grijns toe en ze schoten weg in het omringende bos.
Hij schudde zijn hoofd. Mensen in het gehucht Balen verlieten zelden hun eigenaardige kleine microkosmos en waren niet gewend om iets ongewoons te zien. De vrouw beschouwde hem ongetwijfeld als een freak van de natuur of, erger nog, een door goden vervloekt schepsel, iets om medelijden mee te hebben. Het lamme been hielp niet. Als ze ooit de naam Maros de Berg hadden gehoord, zouden ze de uitgeputte mens-jotunn niet herkennen aan de deur van het huis als de man uit die gefluisterde verhalen. Zijn reputatie behoorde tot het verleden. Tegenwoordig was hij nauwelijks meer dan een grote schoorsteenveger.
Hij veegde met een onderarm over zijn voorhoofd en klopte met zijn knokkels op de deur. De gedempte geluiden van slepende voeten dreven van binnenuit en de deur klikte open om een magere, oudere vrouw te onthullen. Haar bedauwde ogen keken naar hem op, een masker van soberheid dat over haar rimpels was geplakt. Ze bekeek hem van top tot teen, gefronst naar zijn krukken en zijn doorweekte vest.
"Ik veronderstel dat de commotie die ik hier hoorde door jou kwam?" Zei ze. "Men zou veronderstellen dat er een os werd geslacht. Wat deed je in Verragos naam?"
"Ik " Maros slaakte een zucht en zwaaide met een zwak gebaar zijn arm achter hem naar het bosrijke pad. Goed gedaan. Laat de tengere oude dame zien hoe je door een vlak, open gebied liep. Dat zal zeker indruk op haar maken.
"Hmph," maakt niet uit. Ik moet zeggen dat ik je al decennialang niet één van jullie meer heb gezien."
Hij fronste. "Eén van mij, wat? Een man? Een kreupele?"
"Een halfbloed." Haar reumatische ogen vernauwden zich tot spleten. "Welnu, wat wil je? Ik heb niet de hele dag de tijd."
"Ik, eh" Hij schraapte zijn keel. "Een plezier om kennis te maken. De naam is Maros, Official of the Alder's Folly Freeblades. Zou ik met Cela kunnen praten, eh " Hij zocht in zijn vestzak, trok een zweterig vel papier eruit en bracht het dichtbij zijn gezicht. "Cela Chiddari?"
"Dat zou je kunnen doen. Officieel, zegt u? Niet gewend om familietitels te onthouden, toch? Hm. Nou, omdat ze me de man naar de top hebben gestuurd, moet ik me vereerd voelen."
De man aan de top stuurde zichzelf, jij oude taart. Maros dwong een vriendelijke glimlach. "Ik ben er zeker van dat het plezier helemaal van mij is."
"Sta me dan toe je te bedanken voor het beantwoorden van mijn oproep. Zoals je ziet, ben ik niet in staat om helemaal tot aan Folly te sjouwen."
Oproep? Zijn glimlach haperde. "Ik heb niet de neiging om huisbezoeken persoonlijk te doen, maar toen ik je briefje van de koerier las, was ik bereid om een uitzondering te maken."
"Ik twijfel er niet aan." Cela gluurde om de deur naar haar buurman aan de andere kant van de open plaats. "Je kunt maar beter naar binnen gaan, jongeman," mompelde ze en schuifelde in het donkere huisje. "Onze discussie is niet voor nieuwsgierige oren."
Maros leunde wat lager op zijn krukken en wurmde zich door de deurpost. Hij deed de deur met zijn hak dicht en tuurde door de kamer die in duisternis werd ondergedompeld. Een paar dunne reepjes daglicht gleden tussen gesloten luiken door en de muffe stank van leeftijd drong door in zijn neusgaten. Hij slikte een hoest weg en keek hoe de oude vrouw haar skelet in een leunstoel naast de lege haard liet zakken. Terwijl ze zich omdraaide om rechtop te gaan zitten, stelde hij zich voor dat ze in een hoop stoffige botten op het tapijt zou vallen. "Ga zitten, vrijbuiter." Ze zwaaide met een hand door de kamer. "Wat het beste is voor jou."
Maros tastte de donkere lompe meubels af naar een geschikte stevige stoel en strompelde naar een bank aan de andere kant van de haard. Hij liet zijn hand zakken en zuchtte toen de pijn in zijn been opspeelde.