Verdomme, riep hij, nu totaal in de war.
Welkom bij PIT, zei Storm vanuit zijn stoel achter het bureau. Hij had hiernaar uitgekeken en deed zijn best om niet te glimlachen.
PIT, vroeg Vincent, terwijl hij zich omdraaide om de stem te lokaliseren. Ik heb van jullie gehoord, maar had nooit gedacht dat ik de kans zou krijgen om jullie te ontmoeten.
Je zult er meer dan een paar van ons ontmoeten ... met Ren als eerste, vertelde Storm hem.
Vincent verstijfde bij Ren's naam. Geen wonder dat de grote eikel zo zelfverzekerd is. Hij heeft bijna een leger om hem te steunen.
Storm onderdrukte zijn grijns. Ren heeft geen leger nodig, maar dat is niet de reden waarom ik je hierheen heb gebracht.
Wat is dan de reden, vroeg Vincent, eigenlijk ongeduldig. Hij moest terug naar Lacey om ervoor te zorgen dat ze veilig was.
Als je klaar bent met te doen alsof je een slaaf bent van de demonen ... wil ik dat je je bij PIT voegt, zei Storm, die tot de kern van de zaak kwam. Je capaciteiten maken je een perfecte match voor PIT en je lichte verslaving kan worden aangepakt.
Vincent wierp de andere man een woedende blik toe. Welke verslaving zou dat dan zijn, partner?
Degene waar je verslaafd aan bent om jezelf te laten vermoorden, antwoordde Storm met een vaste blik. Ik verzeker je, als je met ons de strijd aanbindt met de demonen ... er is een goede kans dat je nog steeds je oplossing krijgt.
Dat is allemaal prima en dandy, maar ik denk dat ik zal slagen. De enige reden dat ik in deze bloedige stad ben, is voor Lacey en haar alleen laten met die zilverkleurig ogende demon staat niet op mijn agenda, zei Vincent geïrriteerd.
Ren is een mens in hart en nieren, wat betekent dat hij net zo rood bloedt als jij, corrigeerde Storm. Jullie twee hebben eigenlijk veel gemeen, aangezien jullie allebei zeldzame krachten hebben. Waar je het vermogen hebt om te herleven van elk letsel, inclusief de dood, heeft Ren het vermogen om de kracht over te hevelen van elk type bovennatuurlijk wezen dat binnen zijn overhevelingsbereik valt. De vijandigheid die je jegens Ren koestert, is ongegrond hij is niet van het gevallen ras, legde hij uit.
Vincents blik verduisterde. Wat weet je over de gevallenen?
Ik weet genoeg, zei Storm cryptisch.
Dus ... zijn ontvoerder was een fan van groot, humeurig en broeds ... geweldig. Volgens hem maakte dat deze man alleen maar een idioot.
Als Ren de kracht van degenen om hem heen kan overhevelen, dan is hij momenteel overbelast, aangezien die kleine goochelwinkel waar ze zich bevinden op dit moment toevallig omringd is door demonen, merkte Vincent op. De man leek niet erg stabiel toen je me eruit rukte ... en ik geloof dat hij de intentie had om me te timen hoelang het duurde voordat ik weer bijkwam van een gebroken nek.
Het zou vijfentwintig minuten en dertien seconden hebben geduurd om weer bij te komen, grijnsde Storm toen Vincents gezicht alle uitdrukking verloor. Hij haalde zijn schouders op: Het moet al zijn gebeurd voordat ik het juiste moment wist om te verschijnen. Het lijkt erop dat u weet welke knoppen u moet indrukken om Ren uit te schakelen. Wat Lacey betreft, ze is volkomen veilig in zijn aanwezigheid.
Sorry als ik moeite heb je te geloven, maat, gromde Vincent bijna omdat hij geen tijd meer wilde verspillen aan deze onzin. Hij had zijn deel van machtige entiteiten ontmoet en voor zover hij wist, was geen van hen in staat de tijd om te draaien.
Het is helemaal aan jou wat je wilt geloven, zei Storm schouderophalend, wetende wat er zou komen. Als je ermee instemt om lid te worden van PIT, krijg je de kans om het zelf te zien.
Vincent schudde zijn hoofd. Geen kans in de hel. Je kunt me nu terugbrengen naar waar je me hebt ontvoerd.
Storms uitdrukking was gekweld en hij schonk geen aandacht aan de snelle afwijzing. Alleen omdat je je tussen de demonen hebt verstopt, wordt je ware aard niet uitgewist. Je was ooit een ridder voor één van de machtigste koninkrijken in de geschiedenis en hebt vele levens gered. Je beschermde de zwakken tegen hun onderdrukkers en, zelfs op het moment van je ware dood, ging je nog steeds ten onder terwijl je vocht tegen een demon waarvan je wist dat je die niet kon verslaan ... allemaal omdat je dacht dat je een klein weerloos kind beschermde.
Hoe zou je dat in vredesnaam kunnen weten, fluisterde Vincent, terwijl de levendige herinnering door zijn hoofd flitste.
Misschien kun je het maar beter begrijpen als ik mezelf goed voorstel, zei Storm vlak voordat hij verdween.
Vincent kromp ineen toen Storm plotseling naast hem stond en zijn arm beetpakte en zijn landschap weer was veranderd. Tot zijn verwarring waren ze terug in het museum, verborgen in een schaduwrijke nis. Hij zwaaide zijn blik door de hoofdkamer en zag dat de demonen zich nog steeds aan het klaarmaken waren voor de veiling die duidelijk nog niet had plaatsgevonden.
Instinctief zakte hij dieper in de duisternis toen David de kamer binnenkwam, gevolgd door dezelfde demonen die hem hadden gemarteld ... hij kon zelfs zien dat zijn bloed nog vers aan hun handen was.
Het museum verdween en het kantoor omringde hen plotseling weer. Mijn naam is Storm en ik ben een Time Walker. Om iemand grondig te onderzoeken, ga ik gewoon voor mezelf de waarheid bekijken.
Vincents lippen werden dunner ... gevangen tussen de behoefte om verbaasd te zijn en de noodzaak om naar Lacey te kijken. A Time Walker PIT deze stad is gewoon een stuk interessanter geworden.
Je realiseert je dat je er nog steeds naar streeft iemand te beschermen die zwakker is dan jij ... het is gewoon je ware aard om dat te doen. Laten we een deal sluiten, bood Storm aan omdat hij zijn eigen regel over het sluiten van deals had overtreden, aangezien geen van beiden demonen waren. Ik ga Lacey nu meteen ophalen als je ermee instemt om met ons mee te doen. Ze is tenslotte al lid van PIT en hoort hier bij ons.
Vincent dacht er niet eens over na. Eerlijk gezegd ... wat had hij op dit punt te verliezen?
Hoofdstuk 2
Ren drukte tegen de onderkant van Lacey's rug en trok haar dichterbij, waardoor haar warmte heerlijk langs zijn dij omhoog gleed. Hij drukte zijn erectie tegen haar strelende hand en verdiepte de kus met een hard gegrom, bewegend in een erotisch ritme dat ze gewillig overeenkwam. De meeste demonen waren verdergegaan, waardoor hij langzaam van de paranormale stroomstoot naar beneden kon komen, maar hij was nog niet bereid haar dat kleine geheimpje te vertellen, vanwege de nieuwe high waarin hij zat.
Lacey verstilde toen ze besefte dat ze niet langer het enge gevoel langs haar ruggengraat voelde dat door de demonen buiten het raam was veroorzaakt. De herinnering aan de demonen had een domino-effect op haar ... en herinnerde haar eraan dat slechts enkele ogenblikken geleden Vincents armen op mysterieuze wijze om haar heen waren verdwenen. De scène flitste in haar hoofd en deed haar terugdeinzen.
De tweede keer dat ze stopte met het berijden van zijn dij en de kus met zo'n overgave beantwoordde, liet Ren haar lippen los en duwde haar ver genoeg naar achteren om in haar ogen te staren. Toen hij de geschrokken blik op haar gezicht zag, liet hij zijn been zakken en liet haar langs zijn lichaam glijden totdat ze daar stond te beven, haar dwingend zijn schouders vast te houden voor evenwicht.
Ik probeerde je alleen maar te kalmeren, zei Lacey ademloos. Ze wenste stilletjes haar eigen kalmte nu haar dijen weer in vlammen opgingen. Ze probeerde zichzelf af te leiden en gluurde om Ren heen naar de plek waar Vincent zou zijn geweest als hij niet was verdwenen. Waar is Vincent heen?
Ren streek met zijn hand door zijn pony toen het tot hem doordrong dat ze hem alleen had gekust om hem af te leiden. Hij zuchtte en probeerde te voorkomen dat Nick en Gypsy nog steeds onder hen zaten en als konijntjes tekeergingen. Zijn lippen werden dunner omdat hij dacht dat het de kracht van PIT-leden was waar hij nog steeds mee bezig was, aangezien de demonen zich verspreid leken te hebben.
Storm heeft hem meegenomen, zei Ren tegen haar, alsof het hem niets kon schelen.
Hij weigerde van haar weg te gaan, waardoor ze tussen hem en het raam vandaan moest glijden. Hij staarde naar de bloederige handafdruk op het raam en verplaatste zijn blik van het glas om haar bewegingen om hem heen te volgen.
Waar heeft hij hem heengebracht, fluisterde Lacey, nu ze met haar rug naar hem toe stond. Ze voelde een bijna onmerkbare rilling toen hij achter haar aan kwam lopen.
Ren doopte zijn lippen dicht bij de schaal van haar oor en beantwoordde het gefluister met een hese stem: Ik hoor dat Hades leuk is deze tijd van het jaar. Misschien heeft Storm hem daarheen geteleporteerd voor een mooie lange vakantie.
Hij heeft hem waarschijnlijk gewoon meegenomen naar het kasteel, verbeterde Lacey iets te luid terwijl ze zich met een ruk omdraaide om hem aan te kijken in plaats van hem dat nog een keer te laten doen. Verdomme, dat had haar knieën ongeveer doen knikken. Hij had ons ook een teleport kunnen geven, mompelde ze, terwijl ze haar wangen voelde vlammen terwijl ze zich afvroeg of Storm haar aanranding op Ren had gezien en besloot ze niet te onderbreken.
Waarom die haast, vroeg Ren, nog niet klaar om haar te herenigen met haar overleden minnaar. Hij deed zijn best om zijn grijns te verbergen, wetende dat hij die fictieve gedachte zo vaak als hij wilde in realiteit kon veranderen, aangezien de eikel dom genoeg zou zijn om elke keer weer tot leven te komen.
Lacey wierp een blik op de grond en ving per ongeluk weer een blik op Gypsy en Nick. Ze voelde de warmte zich weer over haar wangen verspreiden. Er is hier maar één bed en ik denk dat het bezet is. Bovendien wil ik zeker weten dat Vincent in veiligheid is.
Het gaat prima met Vincent, zei Storm tegen haar, die ze naar het kasteelkantoor had geteleporteerd voordat ze zelfs maar haar zin af had kunnen maken. Hij teleporteerde zichzelf snel naar het bureau, zodat hij niet zo dicht bij Ren's woede zou komen omdat hij was onderbroken. Het was niet zijn schuld dat Vincent onbevreesd in de gevarenzone bleef.
Vijfentwintig minuten en dertien seconden, zei Vincent, terwijl hij Ren recht aankeek.
Wat? Snauwde Ren, en hij voelde zijn humeur pieken nu de idioot weer in zijn zicht was.
Zo lang duurt het om weer bij te komen van een gebroken nek, grijnsde Vincent. Sorry voor deze domper.
Ren was niet bepaald zichzelf, zei Lacey, terwijl ze tussen hen in stapte, maar het feit dat ze met haar rug naar Ren toe stond, maakte duidelijk voor wie ze het opnam.
Vincent zag de langzame slinkse glimlach over Ren's lippen verschijnen ... jammer dat Lacey het niet kon zien. Dat was oké, hij wist hoe hij dingen moest laten knappen die vol hete lucht zaten. Ik neem aan dat Ren zichzelf niet vaak is, aangezien hij een succubus is en rondhangt in een stad die is geteisterd door bloedige demonen. Ik zou hem niet vertrouwen voor zover ik hem kon gooien.
Nou jammer, want hij heeft ons vanavond allebei gered, wierp Lacey koppig tegen.
Ik heb niemand nodig om mijn leven te redden ... of ben je mijn kleine handicap vergeten, bulderde Vincent, terwijl hij dichterbij kwam zodat hij haar boos kon aankijken. Hij zag haar lippen uiteengaan met haar scherpe ademhaling en had meteen spijt van het feit dat hij precies wist hoe hij haar het meeste pijn kon doen.
Zijn gelaatstrekken werden zachter toen ze haar hand uitstak alsof ze zijn wang wilde aanraken, maar de klap die door de kamer weergalmde, zorgde ervoor dat zijn frons met volle kracht terugkeerde. Prima ... misschien verdiende hij dat, al begreep hij niet waarom.
Dat is omdat je jezelf doodt recht voor mijn neus, je harteloze eikel, zei Lacey hard, voordat ze er wat harder aan toevoegde, en alleen omdat je het niet meer weet, wil nog niet zeggen dat ik je vergeef.
Naar behoren genoteerd, reageerde Vincent sarcastisch toen Lacey zich omdraaide en naar het bureau liep waar Storm achter zat.
Lacey legde haar handpalmen op het bureau en leunde voorover om tegen Storm te fluisteren. Sorry ... daar mocht ik niets over zeggen ... toch?
Storm probeerde keihard oogcontact met haar te houden, maar zelfs daarbij kon hij nog steeds bijna haar borsten zien door de manier waarop ze naar voren leunde in het sexy jurkje dat hij voor haar had uitgekozen. Soms was hij zichzelf te slim af.
Iemand moest het hem vroeg of laat vertellen, antwoordde hij, naast haar geteleporteerd maar nu met zijn gezicht naar de andere twee mannen. Hij wreef over zijn kin om zijn grijns te verbergen toen Lacey langzaam haar hoofd draaide om hem aan te staren, maar niet overeind kwam uit haar sexy kleine positie. Ren, wat dacht je van het invullen van de database over de onderneming van vanavond.
Ren stond plotseling achter het bureau, Lacey schrok ervan zodat ze haar blik naar hem optrok, maar ontdekte dat hij niet naar haar gezicht staarde. Ze keek verward naar beneden en bedacht toen precies waar hij naar staarde haar borsten. Ze weigerde de verlegenheid te aanvaarden, schonk hem een boosaardige glimlach voordat ze langzaam opstond en hem de rug toekeerde.
Storm trok een geamuseerde wenkbrauw op toen Ren zich beschuldigend naar hem omdraaide. Dat kleine stukje eye candy was niet zijn schuld ... hij had tenminste een smakelijke hap gedeeld. Hij richtte zijn aandacht weer op Vincent, die daar nog steeds stond en bedachtzaam over zijn kin streelde terwijl hij naar Lacey keek.
Ik wil er niet over praten, informeerde Lacey hem, en hij beëindigde de reeks vragen voordat het zelfs maar kon beginnen.
Vincent hief zijn handen op in overgave: Prima.
Heb je ermee ingestemd om lid te worden van PIT, vroeg ze, terwijl ze haar stem verzachtte. Ze probeerde geen aandacht te schenken aan het feit dat één van zijn wangen nu een aantal tinten roder was vanwege haar humeur.
Volgens mij wel liefje, antwoordde Vincent, nu wetende dat Storm hem goed had geholpen met dat dealtje. Ze was duidelijk helemaal niet in gevaar geweest en de Time Walker zou dat zeker geweten hebben.
Hé, ik zei toch dat het goed met haar ging, verdedigde Storm zich schouderophalend toen Vincent hem een sombere blik toewierp.
Wat is het addertje onder het gras, vroeg Vincent, niet echt van streek dat hij was misleid om een deal te sluiten die hem bond aan een legendarische Time Walker en de ongrijpbare PIT-organisatie.
Je moet een partner hebben, antwoordde Lacey snel, terwijl ze zich de redenering achter de regel herinnerde.
Bied jij jezelf aan? Zei Vincent grijnzend en vond de deal met de minuut leuker worden.
Nee, antwoordde Ren namens haar. Ze is van mij.
Lacey knipperde met haar ogen bij de bezitterigheid in Ren's stem, maar ze noemde hem geen leugenaar. Ze wierp een nieuwsgierige blik op Storm. Is er ooit een trio geweest? Ze begreep de onjuistheid van de vraag pas toen ze merkte dat Vincents rechterwenkbrauw een aantal centimeter omhoogging en een laag gegrom van achter haar hoorde komen.
Oh jee, kom eroverheen, perverse mensen. Ik bedoelde het niet zo en dat weet je, drong Lacey aan, terwijl ze haar armen over haar borst sloeg. Ze knipperde met haar ogen en moest allerlei smerige gedachten blokkeren die ineens beelden probeerden te worden in haar smerige kleine geest.