Bwana Lee alimwangalia mkewe akielekea kwake, alikuwa akirekebisha kitu chini ya saruni yake, lakini kutoka nje - kitu hakikukaa sawa, alidhani, lakini kamwe hakuuliza. Alikaa pembeni ya meza na akageuza miguu yake juu ili kukaa kama nguva kwenye mwamba wa Kidenmaki.
Sawa, yule ajuza wa zamani alikuwa na nini cha kusema?
Haya, njoo, Matope, sio mbaya sana! Sawa, wewe na yeye hatujawahi kuipiga, lakini ndivyo inavyokwenda wakati mwingine, sivyo? Yeye hasemi neno baya kukuhusu, kwa nini, dakika thelathini tu zilizopita alikuwa akiuliza afya yako na watoto .
Unaweza kuwa mjinga wakati mwingine pia, Heng. Yeye huongea vizuri kwangu na kuhusu mimi wakati watu wako karibu kusikia, lakini wakati wowote tukiwa pekee yetu, ananichukulia kama uchafu na amekuwa akifanya hivyo kila wakati. Ananichukia, lakini ni mjanja sana hawezi kukuruhusu uone jambo hilo, kwa sababu anajua kwamba utachukua upande wangu na sio wake. Nyinyi wanaume mnafikiria mna busara za ulimwengu lakini hamuoni kinachoendelea chini ya pua zenu.
Amenituhumu kwa kila aina ya vitu kwa miaka mingi na mara nyingi pia kama kutoweka nyumba iwe safi, kutowaosha watoto na hata alisema kwamba chakula changu kilinukia kama nimetumia kinyesi cha mbuzi kama ladha!
Bah, haujui nusu yake, lakini huniamini pia, mke wako mwenyewe? Ndio, unaweza kutabasamu, lakini haikuchekesha sana kwangu miaka hii thelathini iliyopita, wacha nikuambie. Kwa hivyo, alikuwa na nini cha kusema?
Hakuna kitu, kwa kweli, hiyo ilikuwa ukaguzi tu, kwa hivyo ilikuwa utaratibu ule ule wa zamani. Unajua, kojoa kwa kuvumwani fulani, uteme mate kwenye jiwe kisha umruhusu akupulize pombe kutoka kwa kinywa kile cha zamani. Inafanya mimi kutetemeka kufikiria kuihusu. Alisema angeniambia kesho, wakati angeweza kunijulisha matokeo.
Watoto wako wapi? Je! Hawapaswi kuwa hapa kushiriki mazungumzo haya ya kifamilia?
Sidhani hivyo, sio kweli. Baada ya yote, hatujui chochote bado, sivyo? Au una maoni yoyote?
Hapana, sio kweli. Nilidhani ningeweza kupata msingo wa misuli kutoka kwa msichana huyo wa Kichina hayo yanaweza kusaidia, ikiwa nitamuuliza anihurumie. Alijifunza ujuzi wake kaskazini mwa Thailand na anaweza kuwa mkali, sivyo wanasema hivyo. Unajua, haswa na ndani yangu kuwa vile walivyo. Labda, watafaidika na kusugua kwa upole ingawa unafikiria nini mpenzi wangu?
Ndio, najua unamaanisha nini kwa kusugua kwa upole. Ikiwa ndivyo ilivyo, kwanini usiulize mjomba wako afanye? Kwa nini umchague msichana?
Unajua ni kwa nini, sipendi kuwa na mikono ya wanaume kwangu, nimeelezea hayo hapo awali, lakini sawa, ikiwa itakukasirisha, sitapata kukandwa misuli.
Angalia, sisemi kwamba huwezi kwenda! Mbingu, sikuweza kukuzuia ikiwa ungetaka kwenda hata hivyo! Walakini, kama unavyosema, wanasema yeye ni mkali, na anaweza kufanya mabaya zaidi kuliko mema. Nadhani ingekuwa busara kutofanya hivyo, hadi tutakaposikia kutoka kwa shangazi yako, hiyo tu.
Ndio, sawa, labda uko sahihi. Hujawahi kusema watoto wako wapi.
Sina hakika kweli, nilifikiri wangekuwa wamerudi kufikia sasa Walienda pamoja kuhudhuria sherehe ya siku ya kuzaliwa au nyingine mwishoni mwa juma.
Wana-Lee walikuwa na watoto wawili, msichana na mvulana, na walijiona kuwa ni bahati kwao, kwa sababu walikuwa wakijaribu kupata watoto kwa miaka kumi kabla ya kijana wao kuzaliwa. Walikuwa na umri wa miaka ishirini na kumi na sita sasa, kwa hivyo Bwana na Bi Lee walikuwa wamekata tamaa katika kutumaini zaidi.
Walikuwa wameacha pia kujaribu zamani.
Walakini, walikuwa watoto wazuri, wenye heshima na watiifu na waliwafanya wazazi wao wajivunie, au angalau, kile wazazi wao walijua kuwahusu kiliwafanya wajivunie, kwa sababu walikuwa kama watoto wowote wenye heshima: asilimia tisini nzuri, lakini pia wangeweza kuwa wafisadi na walikuwa na mawazo ya siri ambayo walijua wazazi wao hawatakubali.
Mwalimu Lee, mtoto, Den, au Lee chipukizi, alikuwa ametimu umri wa miaka ishirini tu na alikuwa karibu miaka miwili tangu amalize shule. Yeye, kama dada yake, alikuwa na Maisha ya utotoni wenye furaha, lakini ukweli ulianza kumdhihirisha kwamba baba yake alikuwa na maisha magumu sana yaliyopangwa kwa ajili yake, sio kwamba hakuwa amefanya kazi maisha yake yote kabla na baada ya shule. Hata hivyo, kulikuwa na wakati wa mchezo wa kandanda na tenisi ya mezani na wasichana kwenye densi za shule wakati huo.
Hayo yote yalikuwa yamemalizika sasa na vile vile matarajio yake ya maisha ya ngono, sio kwamba kulikuwa na mengi ya kujivunia - busu adimu tu na papasa la nandra, lakini sasa hakuwa na kitu kwa takriban miaka miwili. Den angeondoka kwenda jiji, ikiwa angekuwa na kidokezo chochote cha kufanya alipofika huko, lakini hakuwa na tamaa pia, isipokuwa kufanya ngono mara nyingi.
Homoni zake zilikuwa zikicheza naye kwa kiwango ambacho mbuzi wengine walikuwa wakionekana kumvutia, ambayo ilimtia wasiwasi.
Sio chini sana, aligundua kuwa atalazimika kuoa, ikiwa anataka kuwa na uhusiano wa kawaida na mwanamke.
Ndoa, hata ikiwa inakuja na gharama ya kuwa na watoto, ilikuwa ikianza kuonekana kuwa ya kupendeza.
Binti Lee, anayejulikana kama Din, alikuwa msichana mzuri sana wa miaka kumi na sita, ambaye alikuwa ameacha shule wakati wa kiangazi, akiwa amesoma miaka miwili chini ya kaka yake, ambayo ilikuwa kawaida katika eneo lao. Sio kwa sababu hakuwa mwerevu sana, lakini kwa sababu wazazi na wasichana wenyewe walidhani kuwa kuanzisha familia zao mapema, ilikuwa bora zaidi. Ilikuwa rahisi pia kupata mume wakati msichana alikuwa na umri chini ya miaka ishirini kuliko yule aliye na umri zaidi ya hiyo. Din alikubali hekima hii ya jadi bila swali, licha ya mashaka ya mama yake.
Alikuwa pia amefanya kazi awali na baada ya shule maisha yake yote na labda ngumu kuliko kaka yake, ingawa asingeweza kuona hivyo, kwani wasichana walikuwa karibu watumwa kila mahali.
Din, hata hivyo, alikuwa na ndoto. Yeye aliota kuhusu uhusiano wa kimapenzi, ambapo mpenzi wake angempeleka Bangkok, ambapo angekuwa daktari na atatumia siku nzima kununua na rafiki zake wa kike. Homoni zake pia zilikuwa zikimsumbua, lakini tamaduni yao ya kienyeji ilimkataza kukubali, hata kwa yeye mwenyewe. Baba yake, kaka na hata mama pia, labda, wangempa maficho, ikiwa wangemkamata hata akitabasamu kwa mvulana kutoka nje ya familia.
Alijua hilo na alikubali bila swali pia.
Ilikuwa ni mpango wake kuanza kutafuta mume mara moja, kazi ambayo mama yake alikuwa ameshajitolea kusaidia, kwa sababu wanawake hao Lee alilijua kuwa ni bora kutimizwa haraka iwezekanavyo, ili kuzuia hatari yoyote ya aibu inayotokea kwa familia.
Kwa jumla, wana-Lee walikuwa familia ya kawaida katika eneo hilo na walifurahi kuwa hivyo. Waliendelea na maisha yao ndani ya vizuizi vya tabia mbaya za mitaa na walidhani hiyo ni sawa na sahihi, hata ikiwa watoto wawili walikuwa na ndoto za kutoroka kwenda jiji kubwa. Shida ilikuwa kwamba ukosefu wa tamaa ambao ulikuwa umekuzwa kwa watu wa mlimani kwa karne nyingi uliwarudisha nyuma, jambo ambalo lilikuwa zuri kwa serikali la sivyo vijana wote wangepotea zamani mashambani na kuingia Bangkok na kutoka huko kwenda nchi za kigeni kama Taiwan na Oman ambapo mshahara ulikuwa bora. Walakini, uhuru kutoka kwa shinikizo ngumu ya wenzao ulikuwa wa kuvutia.
Wasichana wengi wadogo walikuwa wamechukua safari kwenda Bangkok hata hivyo. Baadhi yao walikuwa wamepata kazi nzuri, lakini wengi walikuwa wameishia kufanya kazi katika tasnia ya ngono ya miji mikubwa na kutoka hapo, wachache walikuwa wamesafiri hata zaidi nje ya nchi na hata nje ya Asia. Kulikuwa na hadithi nyingi za kutisha kuhusu kuzuia wasichana wadogo kuchukua njia hiyo na walikuwa wamejaribu sana kwa Din na mama yake pia.
Bwana Lee alipenda maisha yake na aliipenda familia yake, ingawa hakukubali hayo nje ya mipaka ya nyumba yake na hakutaka kuwapoteza kwa ugonjwa ambao ungeanza kumwathiri wakati alikuwa bado ni kijana tu.
Bwana Lee mzee (ingawa alijua kuwa vijana wengine wasio na heshima kijijini walimwita Lee Mbuzi wa Kale) alikuwa mzuri katika ujana wake na alikuwa amejiandikisha kupigania Vietnam ya Kaskazini mara tu alipomaliza shule. Waliishi mpakani na Laos, kwa hivyo Vietnam ya Kaskazini haikuwa mbali, na alijua kuhusu mabomu ambayo Wamarekani walikuwa wameangusha huko na Laos na alikuwa anataka kufanya bidii yake kukomeshwa.
Alikuwa amejiunga na harakati za kikomunisti na kwenda Vietnam kwa mafunzo ya kupigana. Watu wengi ambao alikuwa akifanya nao mazoezi walikuwa kama yeye, nusu wachina, lakini wamechoshwa na nguvu za kigeni zinazoingilia mustakabali wa watu wa nchi yake. Hakuweza kuelewa ni kwanini Wamarekani wanaoishi maelfu ya maili mbali walijali ni nani alikuwa madarakani katika sehemu yake ndogo ya ulimwengu. Hakuwahi kuwa na wasiwasi ni rais gani waliyemchagua.
Walakini, kama ilivyotokea, hakuwahi kupata nafasi ya kupiga risasi kwa hasira kwa sababu alipigwa na marisau kutoka kwa bomu la Amerika wakati alikuwa akisafirishwa kutoka kambi ya mazoezi kwenda uwanja wa vita siku yake ya kwanza nje ya kambi ya buti. Vidonda vyake vilikuwa vinauma sana, lakini si vya kutishia maisha, ingawa vilikuwa vinatosha kumtoa nje ya jeshi, baada ya kupona kiasi cha kuruhusu kuondoka hospitalini. Alikuwa amegongwa juu ya mguu wa kushoto na kipande kikubwa zaidi, lakini vipande vidogo vidogo vilikuwa vimepiga tumbo lake, ambalo sasa alidhani linaweza kuwa chanzo cha usumbufu wake. Hiyo pia ilikuwa chanzo cha uvumi kwamba alikuwa amepigwa risasi.
Alikuwa amerudi nyumbani akiwa na kilema kibaya na fidia ya kutosha kununua shamba dogo, lakini kwa kuwa mguu wake ulikuwa mbaya, alikuwa amenunua shamba na kundi la mbuzi na akazalisha na kuuza badala yake. Ndani ya mwaka mmoja baada ya kurudi nyumbani, mguu wake ulipona na alikuwa ameoa msichana mzuri wa mtaani ambaye alikuwa akimjua na kumpenda maisha yake yote. Yeye pia alikuwa anatoka asili ya kilimo, na walikaa kwa maisha ya furaha, lakini duni.
Kila siku ya juma tangu wakati huo, isipokuwa Jumapili, Bwana Lee alikuwa amechukua kundi lake la mbuzi kwenda nyanda kulisha na wakati wa kiangazi, mara nyingi alikuwa akikaa usiku katika moja ya kambi ya muda alizokuwa nazo hapa na pale, ambazo alikuwa amejifunza kutengeneza jeshini. Alitazama nyuma wakati huo kwa hamu, kama siku za furaha, ingawa asingeita hivyo wakati huo.
Hakukuwa na wanyama wa kuwinda milimani tena, isipokuwa wanaume, kwa sababu chui wote walikuwa wameuawa zamani kwa matumizi ya tasnia ya dawa ya Kichina. Bwana Lee alikuwa na hisia tofauti kuhusu hayo. Kwa upande mmoja alijua kuwa ilikuwa aibu, lakini kwa upande mwingine hakuwa na hamu ya kulinda mbuzi wake kutoka kwa chui wanaowinda kila usiku. Wakati ugonjwa ulimpata wiki moja au zaidi iliyopita, alikuwa mchungaji wa mbuzi kwa karibu miaka thelathini, kwa hivyo alijua milima vizuri jinsi watu wengi walijua bustani yao.