Caleb durup Caitline’e dönünce, sabah güneşi Caleb’in kocaman kahverengi gözlerini aydınlattı; Caitlin o gözlerde umut, her şeyi göze alma ve her şeyin yeniden iyi olduğunu, bütün olanları arkalarında bırakacaklarını söylemesi için kendisine karşı bir yalvarma gördü.
Caitlin de bundan başka bir şey istemiyordu. O gözlere bakınca onların yalnızca mutlu olmasını istiyordu. Gerçekten tartışmak istemiyordu. Ama olanları kafasının içinde ne kadar gerilere atarsa atsın, başarılı olamıyordu. Kızının hayatı, sağlığı-geleceği- tehlikedeydi. Ve tabi insanlığın geleceği de. Ne kadar tatsız bir durum olursa olsun, Caitlin bunu çözmek zorunda olduğunu hissetti.