ธรรมเนียมแห่งดาบ - Морган Райс


ธรรมเนียมแห่งดาบ


(เล่ม 7 ในชุดวงแหวนของผู้วิเศษ)


มอร์แกน ไรซ์


แปลโดย

ธนปัญญา

ประวัติ มอร์แกน ไรซ์


มอร์แกน ไรซ์ เป็นผู้แต่งหนังสือขายดีอันดับ 1 และเป็นผู้แต่งมหากาพย์แฟนตาซีที่ขายดีที่สุดใน USA Today นิยายชุดวงแหวนของผู้วิเศษ จำนวน 17 เล่ม นิยายชุดขายดีอันดับ 1 บันทึกของแวมไพร์ จำนวน 11 เล่ม (และยังมีเล่มต่อไป) นิยายชุดขายดีอันดับ 1 เรื่อง THE SURVIVAL TRILOGY เรื่องราวระทึกขวัญหลังวันโลกาวินาศ (และยังมีเล่มต่อไป) และนิยายชุดเรื่องราวแฟนตาซีใหม่ล่าสุด กษัตริย์และผู้วิเศษ จำนวน 6 เล่มหนังสือของมอร์แกนมีทั้งรูปแบบเสียงและสิ่งพิมพ์ และได้รับการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 25 ภาษา

มอร์แกน ยินดีรับฟังความคิดเห็นของคุณ โปรดเยี่ยมชมเว็บไซต์ www.morganricebooks.com เพื่อสมัครรับข่าวสารทางอีเมล พร้อมรับหนังสือฟรีและของรางวัลมากมาย สามารถดาวน์โหลดแอปฟรี เพื่อรับข่าวสารล่าสุด หรือเชื่อมต่อกับ Facebook และ Twitter โปรดติดตาม!

คำนิยมสำหรับ มอร์แกน ไรซ์


“วงแหวนของผู้วิเศษ มีส่วนผสมทุกอย่างของการประสบความสำเร็จทันที ไม่ว่าจะเป็นโครงเรื่องหลัก โครงเรื่องย่อย ความลึกลับ อัศวินผู้กล้าหาญ ความสัมพันธ์ที่เบ่งบานพร้อมกับการอกหัก การหลอกหลวงและการทรยศ มันจะทำให้คุณเพลิดเพลินได้หลายชั่วโมง และเป็นที่ชื่นชอบของทุกวัย แนะนำให้มีประจำไว้ในห้องสมุดสำหรับคอนักอ่านเรื่องแฟนตาซี”

--Books and Movie Reviews, Roberto Mattos


“นิยายมหากาพย์แฟนตาซีที่น่าสนุกสนาน”

--Kirkus Reviews


“จุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่น่าดึงดูดใจ”

-- San Francisco Book Review


“อัดแน่นไปด้วยการผจญภัย...งานเขียนของไรซ์ช่างเข้มข้นและวางโครงเรื่องอย่างมีเหตุมีผล”

-- Publishers Weekly


“นิยายแฟนตาซีที่สร้างแรงบันดาลใจ เป็นจุดเริ่มต้นของมหากาพย์นิยายสำหรับวัยรุ่นที่เหมาะสม”

-- Midwest Book Review

หนังสือของ มอร์แกน ไรซ์


กษัตริย์และผู้วิเศษ

กำเนิดราชันย์มังกร (เล่ม 1)

กำเนิดความกล้าหาญ (เล่ม 2)

เกียรติยศอันยิ่งใหญ่ (เล่ม 3)


ชุด วงแหวนของผู้วิเศษ

เส้นทางแห่งวีรบุรุษ (เล่ม 1)

การเดินทางแห่งราชา (เล่ม 2)

ชะตาแห่งมังกร (เล่ม 3)

เสียงร่ำร้องแห่งเกียรติยศ (เล่ม 4)

คำปฏิญาณแห่งศักดิ์ศรี (เล่ม 5)

หน้าที่ของผู้กล้า (เล่ม 6)

อำนาจแห่งดาบ (เล่ม 7)

ประทานพรแห่งสรรพาวุธ (เล่ม 8)

นภาแห่งเวทมนตร์ (เล่ม 9)

ท้องทะเลแห่งโล่ (เล่ม 10)

การครองราชย์แห่งเหล็กกล้า (เล่ม 11)

ดินแดนแห่งเปลวเพลิง (เล่ม 12)

บัญญัติแห่งราชินี (เล่ม 13)

คำสาบานของพี่น้อง (เล่ม 14)

ความฝันแห่งมรณะ (เล่ม 15)

การแข่งขันของอัศวิน (เล่ม 16)

ของขวัญจากการต่อสู้ (เล่ม 17)


ไตรภาคแห่งหนทางการอยู่รอด

สนามที่หนึ่ง ปลดปล่อยความเป็นทาส (เล่ม 1)

สนามที่สอง (เล่ม 2)


บันทึกของแวมไพร์

กลายร่าง (เล่ม 1)

ความรัก (เล่ม 2)

การทรยศ (เล่ม 3)

พรหมลิขิต (เล่ม 4)

ความปรารถนา (เล่ม 5)

การหมั้นหมาย (เล่ม 6)

คำสาบาน (เล่ม 7)

การค้นหา (เล่ม 8)

ฟื้นคืนชีพ (เล่ม 9)

การโหยหา (เล่ม 10)

โชคชะตา (เล่ม 11)



ฟัง นิยายชุด วงแหวนของผู้วิเศษ ในรูปแบบหนังสือเสียง!

ลิขสิทธิ์ © 2013 โดย มอร์แกน ไรซ์

สงวนลิขสิทธิ์ ยกเว้นที่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ของสหรัฐฯ พ.ศ. 2519 ห้ามนำส่วนใดของการเผยแพร่นี้ไปทำซ้ำ แจกจ่ายหรือถ่ายทอดในรูปแบบใด ๆ หรือโดยความหมายใด ๆ หรือเก็บบันทึกเป็นข้อมูล หรือระบบสืบค้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียน

หนังสือ ebook นี้ อนุญาตเพื่อความบันเทิงส่วนตัวของคุณเท่านั้น และ ebook เล่มนี้ไม่อาจนำไปขายซ้ำ หรือยกให้ผู้อื่น หากคุณต้องการแบ่งปันหนังสือเล่มนี้กับผู้อื่น ขอความกรุณาซื้อเพิ่มใหม่เป็นส่วนตัว หากคุณกำลังอ่านหนังสือเล่มนี้ และไม่ได้ซื้อ หรือไม่ได้ซื้อในนามของคุณ ขอความกรุณาส่งคืนและดำเนินการซื้อในนามของคุณ ขอบคุณที่ให้ความเคารพในการทำงานอย่างหนักของผู้เขียน

หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ชื่อ ตัวละคร ธุรกิจ องค์กร สถานที่ สถานการณ์ และเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน หรือเป็นการแต่งขึ้น ความคล้ายคลึงใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับบุคคลจริง ทั้งที่ยังมีชีวิตหรือเสียชีวิตไปแล้ว เป็นความบังเอิญทั้งสิ้น

Jacket image Copyright RazoomGame, used under license from Shutterstock.com.


สารบัญ


บทที่ หนึ่ง

บทที่สอง

บทที่ สาม

บทที่ สี่

บทที่ ห้า

บทที่ หก

บทที่ เจ็ด

บทที่ แปด

บทที่ เก้า

บทที่ สิบ

บทที่ สิบเอ็ด

บทที่ สิบสอง

บทที่ สิบสาม

บทที่ สิบสี่

บทที่ สิบห้า

บทที่ สิบหก

บทที่ สิบเจ็ด

บทที่ สิบแปด

บทที่ สิบเก้า

บทที่ ยี่สิบ

บทที่ ยี่สิบเอ็ด

บทที่ ยี่สิบสอง

บทที่ ยี่สิบสาม

บทที่ ยี่สิบสี่

บทที่ ยี่สิบห้า

บทที่ ยี่สิบหก

บทที่ ยี่สิบเจ็ด

บทที่ ยี่สิบแปด

บทที่ ยี่สิบเก้า

บทที่ สามสิบ

บทที่ สามสิบเอ็ด

บทที่ สามสิบสอง

บทที่ สามสิบสาม

บทที่ สามสิบสี่

บทที่ สามสิบห้า

บทที่ สามสิบหก

บทที่ สามสิบเจ็ด

บทที่ สามสิบแปด

บทที่ สามสิบเก้า

บทที่ สี่สิบ

“หรือนั่นคือสิ่งท่านสื่อ มายังข้า?

หากมันเป็นสิ่งดี แท้ทั่วหน้า

ใส่เกียรติในดวงตา อีกข้างใส่ความตาย

แล้วข้าจะเป็นกลาง เมื่อมองมาทั้งสองตา

หากพระเจ้าทรงเร่งรัดในข้า ตัวข้ารัก

ชื่อในเกียรติมากกว่ากลัวเรื่องตัวตาย”


--วิลเลียม เชคสเปียร์

จูเลียส ซีซาร์

บทที่ หนึ่ง

ธอร์ขี่หลังของไมโคเพิล ขณะที่เธอโบยบินข้ามเขตชนบทในอาณาจักรวงแหวนที่ขยายยาวออกไป เขากำลังมุ่งหน้าลงใต้ เพื่อตามหาราชินีเกว็นโดลีน ธอร์กำดาบแห่งโชคชะตาในมือแน่น เมื่อเขามองลงไป ณ เบื้องล่าง เขาได้เห็นกองทัพแอนโดรนิคัสที่มีกำลังพลนับล้าน มันเป็นภาพของกองกำลังที่แพร่ออกไปอย่างไม่มีประมาณ มันปกคลุมอาณาจักรวงแหวนราวกับการชุมนุมของกลุ่มตั๊กแตนจำนวนมาก เขารับรู้ถึงการเต้นตุ่บๆ ของดาบที่อยู่ในอุ้งมือและรู้สึกว่ามันกำลังกระตุ้นให้เขาทำอะไรบางอย่าง เพื่อปกป้องอาณาจักร เพื่อกวาดล้างผู้รุกราน มันเหมือนกับว่าดาบเป็นผู้สั่งการเขาและธอร์ก็มีความสุขเหลือเกินที่จะกระทำตาม

ภายในไม่ช้า ธอร์ก็จะคืนกลับไปและทำให้พวกรุกรานทุกคนต้องชดใช้ ในขณะนี้ โล่พลังฟื้นคืนขึ้นแล้ว พวกแอนโดรนิคัสและกำลังพลของเขาจะเข้ามาติดกับ และจะไม่มีกองสนับสนุนของจักรวรรดิผ่านเข้ามาได้อีกต่อไป และธอร์ก็จะไม่หยุดพัก จนกว่าเขาจะได้ฆ่าพวกนั้นทุกคน

แต่ในขณะนี้ มันยังไม่ถึงเวลาสำหรับการฆ่าฟัน งานที่สำคัญอันดับแรกของเขาคือ รักแท้หนึ่งเดียวของเขา ราชินีเกว็นโดลีนผู้หญิงที่เขาปรารถนามาโดยตลอด ตั้งแต่จากเขตพรมแดนมา ธอร์ปรารถนาจะได้สบพระเนตรกับพระองค์อีกสักครั้ง ที่จะได้สวมกอดพระนาง และเขาอยากรู้ว่าพระนางยังมีชีวิตอยู่ แหวนของแม่ที่อยู่ข้างในเสื้อเชิ้ตของเขาร้อนดั่งไฟแผดเผา เขาอดใจรอแทบไม่ไหว รอวันที่จะมอบมันกับพระนางเกว็นโดลีนเพื่อเป็นการปฏิญาณความรักของเขา เพื่อขอพระองค์แต่งงาน เขาต้องการให้พระองค์รู้ว่า ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนไประหว่างเขาทั้งคู่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพระนาง เขาก็ยังจะรักพระองค์มากและมากยิ่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ และเขาต้องการให้พระนางรับรู้มันไว้

ไมโคเพิลส่งเสียงครางอย่างแผ่วเบา ธอร์สามารถสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากเกล็ดของมัน เขารับรู้ว่าไมโคเพิลก็กระตือรือร้นอยากไปหาพระนางเกว็นโดลีนเช่นเดียวกัน ไปให้ทันก่อนที่จะมีอะไรจะเกิดขึ้นกับพระองค์ ไมโคเพิลก้มหัวต่ำลงและโซเซ บินเข้าออกไปในหมู่เมฆ มันกระพือปีกอันมโหฬาร และดูเหมือนพอใจที่ได้หยุดที่นี่ข้างในวงแหวน โดยมีธอร์ขี่หลังอยู่ ความผูกพันระหว่างกันเพิ่มพูนมากขึ้น ธอร์รู้สึกว่าไมโคเพิลได้แบ่งปันความนึกคิดและความปรารถนาของเขาในทุกเรื่อง มันเหมือนกับว่าเขาได้ขี่ร่างอันใหญ่โตของตัวเขาเอง

ความคิดของธอร์ผละจากเรื่องของพระนางเกว็นโดลีนเมื่อเขาบินผ่านเข้าออกหมู่เมฆ คำพูดของราชินีองค์ก่อนยังคงครอบงำความคิดของเขา ยิ่งเขาปรารถนาจะลบมันออกไปจากใจมากเท่าใด มันก็ยิ่งหวนคืนกลับมาให้คิดมากขึ้นเท่านั้น เรื่องที่พระองค์เปิดเผยกับเขา มันทำให้เขาเจ็บปวดเกินกว่าที่เขาคาดคิด แอนโดรนิคัสอัน นั้นหรือ? คือบิดาของเขา?

มันไม่มีทางเป็นไปได้ ส่วนหนึ่งของธอร์คาดหวังไว้ว่ามันคงเป็นการเล่นเกมทางจิตวิทยาอันโหดร้ายของราชินีองค์ก่อน ผู้ซึ่งเกลียดเขามาตั้งแต่ต้นและเสมอมา บางทีราชินีอาจจะต้องการที่จะปลูกฝังความเชื่อความคิดผิดๆ ในจิตใจเขา เพื่อทำให้เขาปั่นป่วน เพื่อกันตัวเขาออกจากพระธิดาของพระองค์ หรือไม่ว่าจะเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม ธอร์อยากที่จะเชื่อมันในแบบนั้นอย่างที่สุด

แต่ส่วนลึกในจิตใจของเขา เขารับรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริง พระสุรเสียงของพระราชินีขณะมีพระกระแสดำรัสนั้นดังก้องกังวานอยู่ในกายและอยู่ในจิตวิญญาณของธอร์ แม้เขาจะปรารถนาอยากจะคิดเป็นอื่นมากเพียงไหน เมื่อพระองค์ตรัสออกมาในครั้งที่สอง เขารับรู้ได้ว่าแอนโดรนิคัสคือพ่อของเขาโดยแท้จริง

ความคิดพวกนี้ยังสถิตย์อยู่ในใจเขาราวกับฝันร้าย เขายังคงหวังและภาวนาว่า ในเบื้องลึกลงไปในใจของเขานั้น พระราชาแม็คกิลคือพระบิดาของเขา และบางทีพระนางเกว็นโดลีนเองก็ไม่ใช่พระธิดาของพระองค์อย่างแท้จริง นั่นจะทำให้พวกเขาทั้งคู่ได้ครองคู่กัน ธอร์เคยมีความหวังอยู่เสมอกับการรับรู้ความจริงเกี่ยวกับบิดาว่ามันจะสมเหตุสมผล และรู้เรื่องชะตาชีวิตของเขาที่จะออกมาอย่างชัดแจ้ง

การได้รับรู้ว่าพ่อของเขาไม่ใช่วีรบุรุษก็เป็นเรื่องหนึ่งที่เขาพอทำใจยอมรับได้ แต่การได้รับรู้ว่าพ่อของเขาเป็นอสูรกายที่ป่าเถื่อนที่สุดในบรรดาอมนุษย์และมนุษย์ทั้งหลาย มันแย่ยิ่งกว่าอะไรทั้งมวล ธอร์ต้องการให้เขาจบชีวิต เขาต้องการมันมากพอๆกับวิธีที่จะส่งเขาเข้าสู่ความตาย ธอร์มีสายเลือดของแอนโดรนิคัสอยู่ในตัว มันมีความหมายอะไรกับธอร์หรือ? หรือมันหมายถึงว่าธอร์ถูกกำหนดให้เป็นอสุรกายไปด้วย? มันหมายถึงว่าเขามีกระแสเลือดแห่งปีศาจวิ่งพล่านอยู่ในเส้นเลือดของเขางั้นหรือ? เขาได้ถูกกำหนดให้กลายเป็นเหมือนกับบิดาของเขางั้นหรือ? หรือมันเป็นไปได้ไหมที่เขาจะแตกต่างไปจากบิดา แม้ว่าจะร่วมสายเลือดเดียวกัน? ชะตากรรมจะถูกส่งผ่านมายังสายเลือดหรือไม่? คนในแต่ละรุ่นต่างกันมีชะตากรรมของตัวเองใช่หรือไม่?

ธอร์ดิ้นรนที่จะเข้าใจ ว่าทั้งหมดนี่มีความหมายต่อดาบแห่งโชคชะตาอย่างไร ถ้าตำนานเป็นจริงอย่างที่ว่า พวกแม็คกิลเท่านั้นถึงจะยกดาบขึ้นได้ นั่นก็หมายถึงว่าธอร์เป็นหนึ่งในพวกแม็คกิลด้วย ถ้าเป็นเช่นนั้นแอนโดรนิคัส จะเป็นพ่อของเขาได้อย่างไร ไม่เช่นนั้น บางทีแอนโดรนิคัสอาจจะเป็นพวกแม็คกิลหรือ?

ทั้งหมดทั้งมวลที่แย่ที่สุดก็คือ ธอร์จะบอกเรื่องนี้กับเกว็นโดลีนได้อย่างไร? เขาจะบอกกับเธอว่าเขาเป็นลูกชายของศัตรูที่เธอเกลียดมากที่สุดได้อย่างไร? ผู้ชายคนที่เคยเข้าโจมตีเธอ เธอคงจะเกลียดธอร์อย่างแน่นอน และในทุกครั้งที่เธอเห็นธอร์ เธอก็จะเห็นหน้าของแอนโดรนิคัสปรากฏอยู่ด้วย อย่างไรก็ดีธอร์จะต้องบอกเธอ เพราะเขาไม่สามารถเก็บความลับนี้จากเธอได้ มันจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเขาทั้งสองหรือไม่?

เลือดในตัวธอร์เดือดพล่านไปด้วยความโกรธ เขาต้องการที่จะฟาดฟันแอนโดรนิคัสที่บังอาจมาเป็นพ่อของเขา ที่มาทำเรื่องอย่างนี้กับเขา ขณะที่เขาบินอยู่ ธอร์มองลงมาเบื้องล่างและกวาดสายตาไปทั่วพื้นดิน เขารู้ว่าแอนโดรนิคัสยู่ด้านล่างนั่น สักที่แห่งใดแห่งหนึ่ง อีกไม่ช้าไม่นานเขาก็จะได้พบกันตัวต่อตัว เขาจะได้เจอกัน เผชิญหน้ากันและก็จะฆ่าเขาทิ้งซะ

แต่อย่างแรก เขาจะต้องตามหาพระนางเกว็นโดลีนขณะที่พวกเขาข้ามผ่านเขตป่าทางใต้ ธอร์รับรู้ได้ว่าเธออยู่ใกล้เขาแล้ว เขา มีความรู้สึก ว่าจะมีสิ่งเลวร้ายบางอย่างกำลังเกิดขึ้นกับเธอ เขาเร่งไมโคเพิล ให้เร็วขึ้นและเร็วขึ้นอีก เพราะรับรู้ได้ว่า ขณะนี้ ชั่วเวลาใดเวลาหนึ่ง มันอาจจะเป็นวินาทีสุดท้ายในชีวิตของเธอก็ได้

บทที่สอง

ราชินีเกว็นโดลีนทรงยืนอยู่เพียงลำพังตรงกำแพงอิฐด้านบนของหอคอยหลีกลี้ พระนางทรงเครื่องเป็นชุดคลุมสีดำยาว ที่แม่ชีได้ให้กับพระนางไว้แล้วทรงมีความรู้สึกราวกับว่า พระนางได้เคยประทับที่นี่มาแล้วชั่วกาลนาน พระนางทรงได้รับการต้อนรับในความเงียบจากแม่ชีเพียงคนเดียวเธอให้คำแนะนำและพูดเพียงครั้งเดียว เธอสอนพระนางเกี่ยวกับกฎระเบียบของที่นี่ มันจะไม่มีการพูด ไม่มีการสื่อสารกับใครใดๆ ทั้งนั้น ผู้หญิงแต่ละคนอยู่ที่นี่ด้วยตัวเอง แยกออกไปจากจักรวาลทั้งมวล ผู้หญิงแต่ละคนต้องการอยู่ตามลำพัง นี่คือหอคอยหลีกลี้ สถานที่ที่พวกเขามา เพื่อแสวงหาการเยียวยารักษาใจ พระนางเกว็นโดลีนจะทรงปลอดภัยจากอันตรายทั้งหมดในโลก เมื่อพระนางอยู่ที่นี่ พร้อมกับความรู้สึกโดดเดี่ยว ช่างโดดเดี่ยวอย่างถึงที่สุด

ราชินีเกว็นโดลีนทรงเข้าใจทุกอย่างอย่างดี พระนางทรงต้องการถูกทิ้งเพียงลำพังด้วยเช่นกัน

พระนางทรงยืนอยู่ที่นั่นแล้วตรงด้านบนสุดของหอคอย พระนางทรงกวาดสายพระเนตรมองทิวทัศน์ยอดไม้ของป่าทางใต้ในอาณาจักรวงแหวนและพระนางทรงรู้สึกโดดเดี่ยวมากกว่าที่เคยเป็น พระนางทรงทราบว่า พระนางควรจะต้องเข้มแข็ง พระนางต้องเป็นนักสู้เป็นพระธิดาของพระราชาและภรรยาหรือเกือบจะเป็นภรรยาของนักรบผู้ยิ่งใหญ่

แต่พระนางเกว็นโดลีนก็ต้องทรงยอมรับว่ายิ่งพระนางทรงปรารถนาจะเข้มแข็งมากเท่าไหร่พระหฤทัยและจิตวิญญาณของพระองค์ก็ยังคงได้รับบาดเจ็บมากเท่านั้น พระนางทรงคิดถึงธอร์อย่างสุดซึ้ง อีกทั้งยังทรงกลัวว่า เขาจะไม่มีวันหวนกลับมาหาพระองค์ และแม้ว่าเขาจะกลับมาเมื่อเขาค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้นกับพระนางบ้างแล้ว พระนางทรงกลัวว่า เขาจะไม่ต้องการที่จะอยู่กับพระองค์อีกต่อไป

ราชินีเกว็นโดลีนรู้สึกโหวงเหวงที่รู้ว่าเมืองซิเลเซีย ได้ถูกทำลายลงและแอนโดรนิคัสโดรได้รับชัยชนะ และการที่ได้รู้ว่า ทุกคนที่พระนางห่วงใยถูกจับกุมและฆ่าตาย มีทหารของแอนโดรนิคัสอยู่ไปทั่วทุกซอกมุมแล้วขณะนี้ พวกเขาเข้าได้เข้าครอบครองอาณาจักรวงแหวนและไม่มีที่ไหนหลงเหลือไว้ให้กลับไปได้เลย พระนางเกว็นโดลีนทรงรู้สึกสิ้นหวังและท้อแท้ ซึ่งมันมากเกินกว่าคนอื่นๆที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ที่แย่ที่สุด คือพระนางรู้สึกเหมือนกับว่า พระนางทำให้ทุกคนผิดหวัง พระนางรู้สึกราวกับว่าพระองค์ทรงมีช่วงชีวิตอยู่มาเป็นเวลายาวนานหลายชั่วคนแล้ว พระนางไม่ต้องการจะเห็นอะไรไปมากกว่านี้

ราชินีเกว็นโดลีนทรงก้าวมาข้างหน้า เพื่อขึ้นไปยังแนวหินที่ยื่นออกจากผนัง ตรงริมขอบของกำแพง ที่มันอยู่ไกลออกไป ไกลเกินกว่าที่ใครสมควรจะมายืนอยู่ได้ พระนางทรงยกแขนของพระองค์ขึ้นอย่างช้าๆ และทรงเปิดพระกรออกมาด้านข้างตัว พระนางทรงรู้สึกถึงความแรงของกระแสลมเย็นที่พัดเข้ามาหา มันเป็นสายลมเย็นยะเยือกแห่งเหมันตฤดู มันทำให้พระนางสูญเสียการทรงตัวและพระวรกายก็ทรงโคลงเคลงอยู่ตรงขอบผาของกำแพงนั่น พระนางทอดพระเนตรลงไปและเห็นถึงการตกดิ่งลงสู่เบื้องล่าง

ราชินีเกว็นโดลีนทอดพระเนตรขึ้นไปยังท้องฟ้าและคิดถึงอาร์กอน พระนางสงสัยว่าเขาไปอยู่ที่ไหนหรือติดกับดักอยู่ในจักรวาลของตัวเขาเองหรือกำลังรับโทษทัณฑ์ของเขาอยู่แทนตัวของพระองค์เอง พระนางประสงค์ยอมสละได้ทุกอย่าง เพื่อที่จะพบเขาเดี๋ยวนี้ เพื่อที่จะได้ยินการตัดสินใจอย่างฉลาดเป็นครั้งสุดท้าย บางทีนั่นจะช่วยทำให้พระนางพลิกสถานการณ์ขึ้นมาได้

แต่เขาไม่อยู่แล้ว เขาก็ต้องชดใช้กับเรื่องนี้ แล้วก็จะไม่สามารถจะกลับมาได้อีก

ราชินีเกว็นโดลีนทรงหลับพระเนตรลงและทรงนึกถึงธอร์เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าเขาอยู่ที่นี่มันก็จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างได้ ถ้า มีเพียงแค่ใครสักคนที่เหลืออยู่ในโลกนี้ที่เป็นคนที่รักเธออย่างแท้จริง นั่นคงทำให้พระนางมีเหตุผลสำหรับการมีชีวิตอยู่ต่อไป พระนางทอดพระเนตรขึ้นไปยังขอบฟ้า เหนือสิ่งอื่นใดแล้วนั้น พระองค์ทรงคาดหวังจะได้พบกับธอร์ เมื่อพระนางทอดพระเนตรไปยังหมู่เมฆที่เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว พระนางทรงคิดไปว่าได้ยินเสียงดังลางๆ มาจากขอบฟ้าที่ไหนซักแห่ง มันเหมือนกับเสียงคำรามของมังกร มันห่างออกไปมาก เสียงช่างแผ่วเบามาก พระนางน่าจะจินตนาการมันขึ้นมาเอง มันดูราวกับว่าใจของพระนางกำลังเล่นตลกกับตัวเองอยู่ พระนางทรงรู้ว่าไม่มีมังกรไม่อยู่แถวนี้ในอาณาจักรวงแหวนซึ่งเหมือนกับที่พระนาทรงทราบว่าธอร์อยู่ไกลแสน ไกลและหายไปตลอดกาล ในจักรวรรดิ ในสถานที่บางแห่งที่เขาไม่สามารถจะย้อนคืนกลับมา

น้ำพระเนตรหลั่งไหลอยู่บนพระปราง เมื่อราชินีเกว็นโดลีนทรงคิดถึงธอร์ ทรงคิดถึงชีวิตที่ควรจะมีอยู่ด้วยกันและความใกล้ชิดที่พวกเขาเคยมี พระนางคิดไปถึงภาพใบหน้าของเขา น้ำเสียงของเขา และเสียงหัวเราะ พระนางแน่ใจว่าพวกเขาไม่มีทางแยกจากกันได้ ว่าพวกเขาจะไม่มีทางถูกแบ่งแยกไม่ว่าด้วยอะไรก็ตาม

"ธอร์!" พระนางเกว็นโดลีนก้มพระพักตร์กรรแสงและพระวรกายโซเซอยู่ที่ขอบผาของกำแพง พระองค์ทรงปรารถนาให้เขากลับมาหา

แต่เสียงของพระนางดังก้องกังวานอยู่ในลมและจางหายไป ธอร์อยู่ห่างไปอีกโลกหนึ่ง

ราชินีเกว็นโดลีนทรงเอื้อมพระหัตถ์ไปจับเครื่องรางที่ธอร์เคยให้ไว้กับพระนาง มันเป็นสิ่งที่เคยช่วยชีวิตพระองค์ไว้ครั้งหนึ่ง พระนางรู้ว่าเมื่อพระนางเคยใช้มันไปแล้วหนึ่งครั้ง มันก็คือของใช้แล้ว จากนี้ไป จะไม่เหลือโอกาสอะไรอีกแล้ว

ราชินีเกว็นโดลีนทอดพระเนตรลงไปด้านล่างเลยผ่านแนวหินที่ยื่นจากกำแพงและพระนางทอดพระเนตรเห็นพระพักตร์ของพระบิดา พระองค์ถูกห้อมล้อมรอบไปด้วยแสงสีขาวและกำลังทรงส่งยิ้มมาทางพระนาง

พระนางทรงเอนตัวมาด้านหน้าและทรงวางพระบาทข้างหนึ่งตรงริมขอบกำแพง พระองค์ทรงปิดพระเนตรลง ทรงสัมผัสถึงสายลมเบาๆ พระนางทรงรู้สึกเหมือนกับกำลังบินอยู่ตรงนั้น อยู่ระหว่างสองโลก อยู่ระหว่างโลกแห่งความเป็นและโลกแห่งความตาย พระนางทรงรักษาสมดุลอย่างดีเยี่ยม และพระนางรู้ว่า เมื่อมีสายลมที่พัดแรงพัดมาอีกระลอกหนึ่ง นั่นจะเป็นการตัดสินว่าพระนางจะไปในทิศทางไหน

ธอร์ พระนางทรงครุ่นคิด ให้อภัยข้าด้วย

บทที่ สาม

เจ้าชายเคนดริคทรงอาชาอยู่เบื้องหน้ากองทัพแม็คกิลอันยิ่งใหญ่และทวีจำนวนขึ้นอย่างมากมาย โดยมีชาวเมืองซิเลเซียและเหล่าทหารจากชาวบ้าน จากอาณาจักรวงแหวน ที่ได้รับปลดปล่อยให้เป็นไท พวกเขาทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ด้านหน้าประตูหลักของเมืองซิเลเซียและออกเดินไปตามถนนอันกว้างใหญ่มุ่งหน้าไปทางตะวันออก เพื่อไปปะทะกับกองทัพของแอนโดรนิคัส ด้านข้างของเขามีสร็อก บรอม แอ็ทมีและเจ้าชายก็อดฟรีย์ ส่วนด้านหลังมีเจ้าชายรีส โอคอนเนอร์ คอนเว่น เอลเด็นและอินดรา อยู่ท่ามกลางนักรบหลายพันนาย พวกเขาได้ขี่ม้าผ่านซากศพนับพันๆ ของทหารแห่งกองทัพจักรวรรดิที่เนื้อตัวไหม้เกรียม ดูเป็นสีดำและแข็งทื่อจากเปลวไฟของมังกร ส่วนซากศพอื่นๆ ที่นอนตายเรียงรายนั้น มีรอยแผลจากดาบแห่งโชคชะตา ธอร์ได้ปลดปล่อยคลื่นแห่งการทำลายล้างนี้ จากการรบกับทั้งกองทัพลำพังเพียงคนเดียว เจ้าชายเคนดริคทอดพระเนตรดูมันรอบๆ และรู้สึกเกรงขามไปกับวิถีการทำลายล้างของธอร์ และพลังอำนาจของไมโคเพิล รวมถึงกับดาบแห่งโชคชะตา

เจ้าชายเคนดริคทรงรู้สึกประหลาดพระทัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาแล้วเมื่อหลายวันก่อนพวกเขาทั้งหมดถูกจับขังอยู่ในคุกภายใต้การกดขี่ของแอนโดรนิคัส ถูกบังคับให้ยอมรับกับความพ่ายแพ้ ธอร์ยังคงอยู่ในดินแดนจักรวรรดิ มีดาบแห่งโชคชะตาแต่อยู่ในความฝันที่ดับสูญ มันมีความหวังเพียงเล็กน้อยว่า พวกเขาจะกลับมา เจ้าชายเคนดริค และคนอื่นๆ ได้ถูกจับตรึงมัดกับไม้กางเขนและปล่อยทิ้งไว้ให้ตาย และนั่นดูเหมือนกับว่าพวกเขาได้พ่ายแพ้แล้ว

แต่ตอนนี้พวกเขาขี่ม้า เดินทางอย่างผู้มีอิสระเสรี ทั้งทหารและอัศวินรวมเป็นหนึ่งอีกครั้ง การมาของธอร์ทำให้พวกเขามีชีวิตชีวาขึ้นมาอีก ตอนนี้ พวกเขาได้เปรียบ ไมโคเพิลเป็นสิ่งล้ำค่าจากสวรรค์ที่พระเจ้าประทานให้ มันนำมาซึ่งการทำลายล้างที่ตกมาอย่างห่าฝนจากฟากฟ้า เมืองซิเลเซียในตอนนี้เป็นเมืองที่ถูกปลดปล่อยแล้วรวมไปถึงชนบท ด้านนอกของอาณาจักรวงแหวน ณ ที่ตรงนั้นที่เคยเป็นที่ตั้งแห่งกองทัพนักรบจักรวรรดิ มาถึงตอนนี้ ถนนที่มุ่งหน้าสู่ตะวันออกนั้นได้กลายเป็นถนนแห่งซากศพของพวกมัน ที่เรียงรายออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา

Дальше