Teraz w tobie już na pewno jest silny sprzeciw wobec nowej informacji. Przecież nasze przekonania są takie: «Co? Mózg? Buduje? Świat wokół nas? No, fajnie. Nie może być».
W danym momencie te odcinki mózgu, które są przekonane w czymś odwrotnym, zaczynają atak i budują świat tak, aby skłonić nas, byśmy nie degradowali przekonania, abyśmy mogli znowu potwierdzić swoją starą prawdę. Dlatego zawsze mamy do czynienia z ogromnym sprzeciwem w stosunku do nowego, do zmian.
Będziemy trzymać się starej prawdy do końca, nawet rozumiejąc, że ona jest całkiem już nielogiczna, nie zadowala. Prawda ta nie podoba się, ale jestem przecież przekonany. Ale pamiętasz, to mózg, to twoje szablony myślenia. Te idee, które utworzyły mocne połączenia neuronowe, buntują się. Dla ich zniszczenia przyjdzie złamać siebie, ale nie jest to wygodne i często niefunkcjonalne. Ponieważ trzeba będzie przeżyć dużo stresu, któremu będzie trudno się sprzeciwić. W końcu walka z samym sobą zawsze rodzi nieskończoną walkę, co może zakończyć się niczym.
Ale jest wyjście możemy miękko przestrajać w nowe połączenia swoje szablony myślenia i przekonania. I zapamiętaj: jakie by przekonanie nie było w naszej głowie, ono projektuje obraz świata, aby potwierdzić to przekonanie. Im więcej przekonujemy się w tej prawdzie, tym silniejsze staje się połączenie.
Na tej zasadzie działają wszystkie moje kursy, związane z finansami, pracą, zdrowiem, spełnianiem pragnień, rozwiązaniem każdego problemu, ponieważ wszystko, co widzimy wkoło to projekcja naszego myślenia. Projekcja rzeczywistości potwierdza rację naszych przekonań, abyśmy wzmacniali nasz mózg i aby on żył.
Każda prawda potwierdza się sama (samospełniająca się przepowiednia). Na pewno słyszałeś wiele razy: w co wierzysz, to i otrzymujesz. Widzimy świat w określony sposób, reagujemy na niego, przekonując się w tej prawdzie, którą zobaczyliśmy. Dla solitonu jest to potrzebne podkarmić siebie energią dla życia. Połączenie staje silniejsze, bardziej stabilne i znowu nam podrzuca obrazy myśli, abyśmy przekonali się do nich. Powinniśmy przecież cały czas podkarmiać swoja uwagą swoje przekonania. Stąd wynika: widzimy świat wokół takim, jakie przekonania są w naszej głowie, jaka jest prawda w naszej głowie.
Mogłam ciebie w końcu zakręcić, pomieszać w głowie, znużyć, ponieważ nie jestem zwykła opowiadać formalnie i mój język podobny jest do języka z innej planety. Mimo wszystko, próbowałam to ci powiedzieć, a tam jest, jak wiesz. Będę bardzo rada, jeśli kiedyś to zrozumiesz. Ale wraz z tym niezgrabnym rozdziałem możesz bardziej, głębiej zrozumieć przekonania związane z papierosami. Pomówmy już o nich.
Rezygnacja z palenia lub «Nigdy nie rzucaj palenia»
To nie jest żart. Rezygnacja z palenia jest ryzykowna, gdyż nie będziesz mógł rzucić palenia. W dodatku palenie to tylko skutek, który ma swoje przyczyny. I im bardziej próbujesz rzucić palenie, im więcej prób robiłeś, tym mniej jest szans, by zostać niepalącym. Dlaczego?
Ponieważ po każdej próbie, zaczynając popalać, znowu się przekonujesz, znowu i znowu, że nie jest to możliwe.
Wiele prób rzucenia niczym się się nie zakończyło, znowu zacząłeś. Tak sieć neuronowa po prostu zaczyna być na tyle kamiennie trwałą, że ona nie pozwoli tobie zniszczyć siebie. Przekonałeś się mnóstwo razy, że to nie jest możliwe.
Nawet, jeśli zaczniesz teraz mówić mantrę: «to jest możliwe, to jest możliwe», wypowiesz ją tysiąc razy to nie zadziała. Ty masz bardzo trwałe przekonanie, oparte na wiedzy i doświadczeniu, potwierdzone w rzeczywistości. Przekonywać siebie wkuwaniem słów nie jest efektywne, to połączenie w twoim mózgu nie da siebie zniszczyć. Ono zrobi wszystko co możliwe, aby was ciągle przekonywać w niemożliwości.
Jeszcze raz pomyśl. Za każdym razem, kiedy po wstrzymaniu się od palenia, zaczniesz znowu palić, rozumiesz, że jest to «niemożliwe» to przekonanie staje się jeszcze mocniejsze. Lub masz przekonanie, że jest to «trudne» i ono staje się mocniejsze.
Jeszcze masz przekonania, że tobie podoba się palenie, że palenie usuwa stres, że ono pomaga cieszyć się z życia, dosłownie palisz i śmiejesz się, i cieszysz się. Aha, masz wiele takich przekonań. I nasz mózg cały czas będzie projektować realność tego, abyśmy bez żadnych
wątpliwości w to wierzyli i przekonywali się co do tej absolutnej prawdy.
Zapamiętaj taką rzecz, to jest bardzo ważne:
Nie realność przekonuje nas w prawdzie, kiedy «zobaczyłeś i uwierzyłeś», nie. Na początku «postanawiamy» wierzyć w jakąś myśl. Tylko potem mózg buduje potwierdzenie w realnym świecie, abyśmy przekonali się w tym i nasza myśl się wzmocniła. To jedna z potwierdzonych przez badania naukowe funkcji mózgu ludzkiego.
I teraz masz możliwość, lekko i bez walki uświadomić swoje przekonania. A dalej płynnie podejść do nowego myślenia, o drugiej projekcji rzeczywistości, gdzie jesteś już niepalącym
człowiekiem.
Żadnej walki z paleniem, nie musimy niczego rzucać, niczego nie będziemy siebie pozbywać. Przecież palenie to skutek. No, bez sensu przecież jest rozwiązywać problemy z paleniem. Palenie ma swoje przyczyny. I rozpracujemy przyczyny tego, co wywołuje palenie.
Najsilniejszy strach to «pozbawienie siebie czegoś»
Główne przyczyny, wywołujące w nas chęć palenia to strach. Tak, właśnie strach pobudza w nas palenie. I teraz rozpracujemy go, rozprawimy się z nim, jak wiewiórka obiera orzeszki, na raz dwa. Uwierz, nie będziesz musiał pozbawiać siebie niczego. Ja już wiele razy powtarzałam to nie bez powodu. Powinieneś uspokoić swój mózg.
Główny strach to «pozbycie się». Zawsze boimy się coś stracić, czegoś pozbyć się, nawet wtedy, gdy jest to nam niepotrzebne, ani tutaj się nie przyda, ani tam, jest także niebezpieczne. Strach coś stracić to w pełni logiczny, uzasadniony temat.
Tak jak każde przywiązanie to zależność. Ona jest realna, praktycznie fizyczna, my ją czujemy. Ona nie jest tylko po prostu emocjonalna. To jak pępowina, wiążąca nas z obiektem posiadania. Jesteśmy energetycznie połączeni ze wszystkim w tym świecie to wszystko jest częścią nas. Nawet w domu gromadzimy niepotrzebne graty, rupiecie, mówiąc «a nuż się przyda». Strasznie jest nam pozbyć się nawet zepsutej, wyświechtanej przez czas rzeczy. Coś oczywiście z łatwością wyrzucasz, ale w większości, przechowujesz dużo wszystkiego, do czego jesteś emocjonalnie przywiązany, to co połączone jest z jakimiś wspomnieniami, ma swoją jakąś pamięć. Im silniejsza jest emocjonalna więź, tym bardziej bolesne jest rozstawanie.