Ламii — казачныя злыя духi, якiя ўночы жаруць целы маладых хлопцаў i п'юць iхнюю кроў.
Фурыi — рымскiя багiнi праклёну, помсты i кары.
Этолiя — вобласць у Сярэдняй Грэцыi на паўночны захад ад Атыкi.
Тэзея, …якi не пагрэбаваў гасцiннасцю старой Гекалы. — Легендарны герой Тэзей начаваў аднойчы ў беднай бабулькi Гекалы, якая прыняла яго надзвычай ветлiва i гасцiнна.
Актэон — паводле мiфу, паляўнiчы Актэон за тое, што ўбачыў Дыяну голай у час купання, быў за кару ператвораны багiняй у аленя i разарваны ўласнымi сабакамi.
Грацыi — багiнi прыгожасцi, весялосцi, радасцi.
Кiнамон — дрэва, з якога здабывалi пахучы алей з той самай назвай.
Бальзамам называлi пахучую смалу, якая выцякала з разрэзаў некаторых дрэў.
Лiнцэй — герой шматлiкiх грэцкiх мiфаў, якi мог бачыць скрозь зямлю.
Аргус — казачны стовокi герой, якога раўнiвая Гера прыставiла да ператворанай у карову Iо, каханкi Зеўса.
Аанiйскi юнак — Пенфей, кароль горада Фiвы ў Беоцыi. (Аанiя — паэтычная назва Беоцыi).
Сын пiплейскай музы — легендарны фракiйскi спявак Арфей. (Пiпла або Пiмпла — горад у Фракii). Расшматаны жанчынамi за адмову прыняць удзел у вакхiчнай оргii.
Сiстр — музычны iнструмент.
Лета i Стыкс — рака i возера ў краiне памерлых.
Герыён — казачны герой з трыма тулавамi i трыма галовамi. Геракл захапiў статак Герыёна i забiў яго самога ў баi.
Фалеры — металёвыя бляхi, якiя ўпрыгожваюць конскую вупраж.
Архестра — паўкруглая роўная плошча ўсярэдзiне амфiтэатра.
Орк — рымскi бог падземнага царства (у грэкаў — Плутон).
Маны — душы памерлых.
Аякс. — Мiф пра Аякса, сына Тэламона, вялiкага грэцкага героя, якi ваяваў пад Трояй, расказвае, што, калi пасля смерцi Ахiла, камандзiра ахайцаў, аддалi яго зброю Адысею, Аякс ад крыўды страцiў розум i ў шаленстве перабiў статак авечак, уяўляючы, што забiвае сваiх крыўдзiцеляў.
Цэрбер — казачны трохгаловы сабака, вартаўнiк падземнага царства. Геркулес, спусцiўшыся ў краiну памерлых, звязаў Цэрбера i вынес яго наверх.
Эпона — багiня, патронка коней, аслоў i мулаў. Яе выявы ставiлiся ў стайнях.
Платэя — невялiкi горад у Беоцыi.
Салii — танцоры, калегiя жрацоў бога Марса. Назву гэту атрымалi таму, што ў час свята бога Марса, якое працягвалася некалькi дзён, яны з танцамi праходзiлi па ўсiм Рыме. Кожны дзень свята закончваўся банкетам, пышнасць i багацце якога сталi прымаўкай.
Ацiс, поводле падання, аскапiў сябе на сваiм вяселлi.
Пратазiлай — легендарны цар горада Фiлака ў Фесалii, першы з грэкаў, якiя загiнулi пад Трояй; пакiнуў маладую жонку, з якой прабыў толькi адзiн дзень.
Пафас — горад на выспе Кiпр.
Кнiд — прыморскi горад у Малой Азii.
Кiфера — выспа каля паўднёвага ўзбярэжжа Пелапанэса. У гэтых мясцiнах знаходзiлiся сама слаўныя храмы Афрадыты.
Слаўны пастыр — Парыс, сын траянскага цара Прыяма. Нараджэнне яго суправаджалася благiмi прыкметамi, i бацька загадаў кiнуць немаўля на гары Iдзе, але яго падабраў пастух i выхаваў. Парыс быў суддзёй у спрэчцы Геры, Афiны i Афрадыты аб тым, каторая з iх найпрыгажэйшая.
Нерэiды — марскiя нiмфы, дочкi марскога цара Нерэя.
Партун — рымскi бог портаў i прыстаняў.
Салацыя — багiня бурнага мора.
Фурман дэльфiнаў Палемон. — Мiф расказвае, што цар Атамант, якога багiня Гера пазбавiла розуму, хацеў забiць сваю жонку Iно, але яна разам з сынам Мелiкертам кiнулася ў мора. Абое ўшаноўвалiся як марскiя багi-выратавальнiкi, Мелiкерт — пад iмем Палемона. Фурманам дэльфiнаў завецца ён таму, што труп хлопчыка, паводле падання, быў вынесены на бераг дэльфiнам.
Трытоны — другарадныя марскiя багi, якiх уяўлялi ў выглядзе паўлюдзей-паўрыб.
Акiян — паводле ўяўлення старажытных людзей, велiчэзная рака, якая акружае ўвесь свет.
Мiлецкi бог — Апалон, адзiн з аракулаў якога знаходзiўся ў мясцовасцi Дзiдзiм паблiзу Мiлета.
Пiфiйскi аракул. — Аракул у Дзiдзiме названы тут пiфiйскiм, таму што сама знакамiтым аракулам Апалона была прадказальня пры храме Апалона Пiфiйскага ў Дэльфах (горад на паўночны захад ад Афiн), i сам Апалон часта называецца Пiфiйцам.
Пан — бог лясоў i гаёў, апякун пастухоў, рыбакоў i паляўнiчых. Уяўляўся з казлiнымi рагамi, з барадой, з капытамi на нагах i з хвастом.
Нiмфы — багiнi нiжэйшага разраду, якiя ўвасаблялi розныя сiлы прыроды; былi нiмфы марскiя (нерэiды), рачныя (наяды), горныя (арэады), нiмфы дрэў (дрыяды) i iншыя.
Оры (або Горы) — багiнi пор года, увасабленне парадку ў прыродзе.
…свайго айчыма, знакамiтага сiлача i вялiкага змагара. — Маецца на ўвазе Марс. Аднак Марс не муж, а толькi каханак Венеры, у якiм яна бачыць, як вiдаць, апекуна больш магутнага, чым яе законны муж Вулкан, i называе палюбоўнiка айчымам свайго сына.
…убачыўшы на гары нейкi хорам… — Псiхея знаходзiцца перад храмам Цэрэры-Дэметры, багiнi-апякункi земляробства.
…беспрасветнага шлюбу Празерпiны… — Паводле некаторых мiфаў, дачка Дэметры Персефона (Празерпiна) была ўкрадзена Аiдам (Плутонам) у Сiцылii.