«Газизләрдән газиз Чулман буйлары»
(Чаллының «Тәүбә» мәчетенә якында гынаяңа бер чиркәү салынгач)
Газизләрдән газиз Чулман буйлары
Узган саен өзелә үзәгем,
Нур сирпегән ярымайда күреп
Каракошның кара эзләрен.
Нигә аңа Ходай канат биргән,
Ничек менгән шундый биеккә?
Җиз тырнагын батырып җаныбызга,
Әверелмәк була бөеккә.
Айны гына түгел, кояшны да
Каплар иде, килсә көченнән.
Нәфрәт белән канат җилпүеннән
Кирмәннәр дә хәтта ишелгән.
Җаны тырмалганнар, теле йолкынганнар
Арасыннан атлыйм аптырап.
Тагын күпме без яшәрбез икән,
Кара күләгәдән калтырап.
Ак шигырь
Ак вәгъдәләр биреп,
Ак кар ява әнә,
Ак өметкә күмә җир өстен.
Ак кәгазьгә язам
Ак шигырьләр бүген:
«Аклык безгә шатлык китерсен»
Ак урамнар буйлап,
Ак уйларын уйлап,
Ак күңелләр уза янымнан.
Ак чәчәкләр Җиргә
Ак бәхетләр бирсен,
Аклыкка мин бүген табынам.
«Тәрәзләрне буран сарыдымы»
Тәрәзләрне буран сарыдымы,
Йоклаттымы әллә җил җыры?
Кайтып киләм тездән көртне ерып,
Онытмадым яшьлек юлымны
Кайтып киләм әле, кырык эшне
Кырык якка таба ыргытып,
Тәрәзләрдә һәрчак утлар янсын,
Хисләремне минем ургытып.
Авылым башындагы ак каеннар
Күренмиләр ап-ак буранда,
Беренче һәм соңгы сөюемне
Очратырмын төсле урамда.
Очратырмын кебек киткәннәрне,
Сиздермичә безнең арадан.
Бу кайтуым арындырыр төсле
Сагышлардан туган ярадан.
Кемнәр йөрсен инде бу буранда,
Теләкләрем чынга ашмаслык.
И Ходай, дим, сабырлык бир миңа
Акыллардан шашмаслык.
Җирсү дигән авыр тойгыларны
Күпләр тоя киткәч еракка.
Чишмә суы басар йөрәк утын,
Иелеп эчсәң көмеш улакка.
Горур милләт
Cолтанга хат язган диеп,
Себерләргә сөрсәләр дә;
Үз телендә сөйләшкәнгә,
Дошман итеп күрсәләр дә;
Бер имана орлык өчен
Иманың сат, дисәләр дә;
Вөҗданына тугры калган,
Сатылмаган горур милләт!
Катламнарга бүлә-бүлә,
Әллә кем дип язсалар да;
Салым салып, котын алып
Мискин итмәк булсалар да;
Бер-берләренә өстереп,
Төрле план корсалар да;
Асылына тугры калган,
Сатылмаган горур милләт!
Кара төн патшасы авып,
Алсу таңнар атсалар да;
Сез автоном халык, диеп,
Декретларга язсалар да;
Менә сезнең чикләр, диеп,
Хариталар сызсалар да;
Рухы белән бердәм калган,
Сатылмаган горур милләт!
Яңа дәүләт төзибез, дип,
Эш атыдай җиксәләр дә,
Кара ярлыкларын тагып,
Ил дошманы итсәләр дә,
Кулына таяк тоттырып,
Кара яуга кертсәләр дә,
Юлбарыстай көчле булган,
Сатылмаган горур милләт!
Хөррият килде дигәчтен,
Чит хокуклар таксалар да;
Сепаратист, дип гаепләп,
Читлек вәгъдә итсәләр дә;
Мәктәпләребезне ябып,
Авыр йозак элсәләр дә;
Һич бирешмәс, исән калыр,
Иншаллаһ, горур милләт!
Якты өмет
Шәҗәрәләр әле барланмаган,
Кулъязмалар илгә кайтмаган.
Ил тарихын һаман яздырабыз
Әтрәк-әләм җиде ятлардан
Өзәңгеләр ләкин тутыкмаган;
Тулпар атлар кешни утарда
Булат кылыч чыңы кайтавазы
Тынычлык бирмәс безгә йокларга!..
Өеп ягар чаклар җитәр әле
Чытырмандай дошман байракларын.
Тамырларда тибәр яугир каны,
Күтәрелер татар җайдаклары!..
Дала җиле тәнгә ятмыни соң,
Дөрләгәндә көрәш учаклары?!
Караңгылык янә артта калыр,
Таң нурлары бизәр офыкларны.
Каурый каләм
Мин үрелдем тагын аңа,
Бүген күңелем тулып.
Ак кәгазьгә тамды йөрәк хисе,
Каурый эзе булып.
И сердәшем, коткар, дидем,
Тирән сагышлардан.
Тавышлардан-гаугалардан,
Яра-ялгышлардан.
Саркыды уй үткәннәрдән,
Саф чишмәдәй ургып.
Бүгенгедән киләчәккә
Йөзәм каурый булып.
Бөтерә-бөтерә алып китте
Мине ярсу ташкын.
Хыял канатларын җилпеп,
Гарешләргә аштым.
Юк шул, юк шул Шау-шу тулы
Урамнарда иман гаме.
Салкын карашларда чагыла бары
Ымсындыргыч дөнья яме.
«Чәчәкләргә манып кылкаләмен»
Чәчәкләргә манып кылкаләмен,
Яз яңарта җиһан сурәтен.
Син бит мине үткәннәрдә калган
Язда яши-яши яши өйрәттең.
Андый язлар инде бүтән килмәс,
«Чәчәкләргә манып кылкаләмен»
Чәчәкләргә манып кылкаләмен,
Яз яңарта җиһан сурәтен.
Син бит мине үткәннәрдә калган
Язда яши-яши яши өйрәттең.
Андый язлар инде бүтән килмәс,