Ogniem i mieczem - Генрик Сенкевич 40 стр.


1317

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1318

veto (z łac. veto: nie pozwalam) – sprzeciw. [przypis redakcyjny]

1319

bat’ku (ukr.) – ojcze. [przypis redakcyjny]

1320

skonwinkować (z łac.) – przekonać. [przypis redakcyjny]

1321

watażka – przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników. [przypis redakcyjny]

1322

Goliat – siłacz, olbrzym; wojownik o tym imieniu, żyjący w XI w. p.n.e., występuje w Biblii i w Koranie. [przypis redakcyjny]

1323

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1324

kołpaczek – wysoka czapka bez daszka, z futrzanym otokiem. [przypis redakcyjny]

1325

esauł – oficer kozacki. [przypis redakcyjny]

1326

teorban – lutnia basowa, duży strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury. [przypis redakcyjny]

1327

Na wiki wikiw (ukr.) – na wieki wieków. [przypis redakcyjny]

1328

zbroja (starop.) – broń. [przypis redakcyjny]

1329

nieukontentowanie (starop. z łac.) – niezadowolenie. [przypis redakcyjny]

1330

maty (ukr.) – matko. [przypis redakcyjny]

1331

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1332

watażka – przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników. [przypis redakcyjny]

1333

donia (ukr.) – córeczka. [przypis redakcyjny]

1334

Judasz – zdrajca; postać biblijna, zdrajca Jezusa. [przypis redakcyjny]

1335

raróg – ptak drapieżny z rodziny sokołowatych, ceniony w sokolnictwie, zwany dawniej sokołem polskim a. sokołem podolskim. [przypis redakcyjny]

1336

berkut (ukr.) – orzeł przedni. [przypis redakcyjny]

1337

semen (daw.) – Kozak na czyjejś służbie, żołnierz. [przypis redakcyjny]

1338

handżar a. kindżał – nóż, sztylet, używany często do dobijania rannego przeciwnika. [przypis redakcyjny]

1339

mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak. [przypis redakcyjny]

1340

usty – dziś popr. forma N.: ustami. [przypis redakcyjny]

1341

Spas (ukr.) – Zbawiciel. [przypis redakcyjny]

1342

zali (starop.) – czy. [przypis redakcyjny]

1343

gorze (starop.) – biada, nieszczęście. [przypis redakcyjny]

1344

Hospody pomyłuj (ukr.) – Boże, bądź miłościw. [przypis redakcyjny]

1345

psi – dziś popr. forma M. lm: psy. [przypis redakcyjny]

1346

mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak. [przypis redakcyjny]

1347

mołodycia (daw. ukr.) – młoda dziewczyna. [przypis redakcyjny]

1348

prysiudy – element ludowych tańców na Ukrainie i w Rosji; przysiady. [przypis edytorski]

1349

pidsusidok (ukr.) – bezrolny chłop, płacący gospodarzowi za mieszkanie własną pracą, komornik. [przypis redakcyjny]

1350

Diakujem, pane (ukr.) – dziękujemy, panie. [przypis redakcyjny]

1351

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

1352

Baczyw ty (ukr.) – widziałeś. [przypis redakcyjny]

1353

Trastia joho mordowała (ukr.) – niech go cholera weźmie. [przypis redakcyjny]

1354

braha – zacier, męty, pozostałości po pędzeniu wódki. [przypis redakcyjny]

1355

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

1356

mistrza – tj. kata. [przypis redakcyjny]

1357

per amicitiam (łac.) – przez przyjaźń. [przypis redakcyjny]

1358

delirium (łac.) – szaleństwo. [przypis redakcyjny]

1359

Vale et me amantem redama (łac.) – bądź zdrów i kochaj mnie wzajemnie. [przypis redakcyjny]

1360

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1361

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

1362

ergo (łac.) – więc. [przypis redakcyjny]

1363

Czerkasy – miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa. [przypis redakcyjny]

1364

Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) – miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie. [przypis redakcyjny]

1365

Galata – dziś dzielnica Stambułu, położona po europejskiej stronie cieśniny Bosfor, dawniej osobne miasto. [przypis redakcyjny]

1366

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

1367

Czerkasy – miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa. [przypis redakcyjny]

1368

larum (łac.) – alarm. [przypis redakcyjny]

1369

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1370

Krzemieńczug (ukr. Kremenczuk) – miasto i forteca nad brzegiem Dniepru na Połtawszczyźnie. [przypis redakcyjny]

1371

czajka – wiosłowo-żaglowa, pełnomorska łódź kozacka. [przypis redakcyjny]

1372

Kudak (nazwa z tur.) – twierdza nad brzegiem Dniepru, zbudowana w 1635 r. z inicjatywy hetmana Stanisława Koniecpolskiego, nazywana „kluczem do Zaporoża”, dziś w granicach miasta Dniepropietrowska. [przypis redakcyjny]

1373

nahaj – rodzaj bata, z krótką rączką, zrobionego ze skóry. [przypis edytorski]

1374

olester – pudełko na pistolet, wykonane ze skóry, przymocywawane do siodła. [przypis edytorski]

1375

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1376

Krzywonos, Maksym (ukr. Krywonis, zm. 1648) – jeden z przywódców powstania Chmielnickiego, brał udział w bitwach pod Korsuniem i pod Piławcami, zdobył Bar, Krzemieniec i Połonne oraz Wysoki Zamek we Lwowie, gdzie zmarł kilka dni po bitwie. [przypis redakcyjny]

1377

do dnia – nad ranem. [przypis redakcyjny]

1378

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

1379

kaduk – dawne okreslenie szatana, złego ducha. [przypis edytorski]

1380

Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) – miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie. [przypis redakcyjny]

1381

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1382

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1383

Czerkasy – miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa. [przypis redakcyjny]

1384

przebierać się (daw.) – podróżować, dostawać się. [przypis redakcyjny]

1385

Kahamlik – rzeka na środkowowschodniej Ukrainie, na lewym brzegu Dniepru. [przypis redakcyjny]

1386

oczeret (ukr.) – trzcina; szuwary. [przypis redakcyjny]

1387

terlica – stelaż siodła. [przypis redakcyjny]

1388

prezydium (z łac. praesidium) – straż, zbrojna załoga. [przypis redakcyjny]

1389

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

1390

stalle – zdobione ławki w prezbiterium, blisko ołtarza, przeznaczone głównie dla duchownych. [przypis edytorski]

1391

podwika (starop.) – kobieta. [przypis redakcyjny]

1392

trzasł – dziś popr.: trzasnął. [przypis redakcyjny]

1393

hajdawery – szerokie, bufiaste spodnie, typowy element stroju polskiej szlachty w XVII w.; szarawary. [przypis redakcyjny]

1394

pokulbaczyć – osiodłać. [przypis redakcyjny]

1395

oczeret (ukr.) – trzcina; szuwary. [przypis redakcyjny]

1396

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

1397

żydy wozić – przechylać się. [przypis redakcyjny]

1398

kulbaka – wysokie siodło. [przypis redakcyjny]

1399

Sicz Zaporoska – wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru. [przypis redakcyjny]

1400

przyhołubić (z ukr.) – zaopiekować się, przygarnąć. [przypis edytorski]

1401

bodiak (ukr.) – oset. [przypis redakcyjny]

1402

krasnodiwa (Z daw. ukr.) – piękna dziewczyna. [przypis redakcyjny]

1403

zimownik – osada, w której Kozacy przeczekują zimę. [przypis redakcyjny]

1404

czaban – pasterz stepowy, koczownik. [przypis redakcyjny]

1405

piszczel a. kij – prymitywna ręczna broń palna, używana od XIV w. [przypis redakcyjny]

Назад