Фауст - Лукаш Микола О.


Йоганн Вольфґанґ Ґете

ФАУСТ

Трагедія

ПРИСВЯТА[1]

Знов близитесь ви, постаті туманні, Що вже мені з'являлися колись.Чи вдержу вас? Чи знову тій омані Мої чуття прихильно піддались?Ви ринете! Пануйте ж, нестримáнні, Коли вже ви так владно піднялись; Моя душа бентежно молодіє,Коли від вас чудовний дух повіє.Ви принесли веселих днів картини І образів, навіки любих, рій;І першого кохання й дружби тіні; Встають, немов у казці прастарій. Згадалися життя зиґзаґи звинні, Минулий жаль, і втрати біль гіркий,І ймення тих, що їх зрадлива доля В цвіту стяла, мов квіти серед поля…Пісень моїх не чують ніжні душі,Що слухали пісні юнацьких днівРозвіялись бесіди наші дружі,Їх відгомін давно вже відбринів. Кругом чужі, хоч, може, й не байдужі, Та їх хвала не радує чуттів;А ті, що їх, мов рідні, привітають, Розкидані, десь по світах блукають.І знов мене привиддя полонили,Неначе звуть в мовчазне царство сна. Колишній спів мій, майже занімілий, Лунає знов, мов арфа чарівна;Я стрепенувсь, і сльози забриніли,І серце враз відтало аж до дна… Теперішнє здалека ледве мріє,А що пройшло – ізнов живе і діє.

ПРОЛОГ У ТЕАТРІ[3]

Д и р е к т о р   театру, п о е т   і   к о м і к.


Д и р е к т о р


П о е т


К о м і к


Д и р е к т о р


П о е т


Д и р е к т о р


П о е т

ó

К о м і к

ó

П о е т


К о м і к


Д и р е к т о р

ПРОЛОГ НА НЕБІ[5]

Г о с п о д ь,   а р х а н г е л и, згодом М е ф і с т о ф е л ь.


Р а ф а ї л


Г а в р и ї л


М и х а ї л

ó

В с і   т р о є


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Г о с п о д ь


М е ф і с т о ф е л ь


Г о с п о д ь


М е ф і с т о ф е л ь


Г о с п о д ь


М е ф і с т о ф е л ь


Г о с п о д ь


М е ф і с т о ф е л ь


Г о с п о д ь


М е ф і с т о ф е л ь


Г о с п о д ь


М е ф і с т о ф е л ь


Г о с п о д ь


Небо закривається, архангели розходяться.


М е ф і с т о ф е л ь

ЧАСТИНА ПЕРША

Дія перша

НІЧ[8]


Вузька кімната з високим Готичним склепінням. Ф а у с т  сидить неспокійно в кріслі біля столу.


Ф а у с т


(Розкриває книгу і бачить знак макрокосму) [11] .



(Розглядає знак).



(Перегортає нетерпляче книжку й натрапляє на знак Духа Землі).


á

(Бере книгу і промовляє таємничі заклинання. Займається червона заграва, в полум'ї з'являється Дух).


Д у х


Ф а у с т

(аж відсахнувся)


Д у х


Ф а у с т


Д у х


Ф а у с т


Д у х

ý

Ф а у с т


Д у х

(Щезає).


Ф а у с т

(Падає додолу).


Хтось стукає у двері.


ú

Увіходить В а ґ н е р у шлафроці, в нічному ковпаку, з лампою в руці. Фауст відвертається з нехіттю.


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т

ý

В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т

á

В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р

(Виходить).


Ф а у с т

(сам)

я

(Підносить келиха до вуст. Чути дзвони й хоровий спів).


Х о р   а н г е л і в


Ф а у с т


Х о р   ж і н о к


Х о р   а н г е л і в


Ф а у с т

ó

Х о р   у ч н і в


Х о р   а н г е л і в


ЗА МІСЬКОЮ БРАМОЮ[16]


Ю р б и   л ю д е й, що вийшли гуляти за місто.


Г у р т   п і д м а й с т р і в


Д р у г и й   г у р т


П е р ш і


О д и н   п і д м а й с т е р


Д р у г и й


Д р у г и й   г у р т


Т р е т і й


Ч е т в е р т и й


П' я т и й


Н а й м и ч к а


Д р у г а


П е р ш а

ú

Д р у г а


Ш к о л я р[17]

ý

Д і в ч и н а – г о р о д я н к а

á

Д р у г и й   ш к о л я р

(до першого)


П е р ш и й

ó

М і щ а н и н


С т а р е ц ь – л і р н и к

(співає)

á

Д р у г и й   м і щ а н и н


Т р е т і й   м і щ а н и н


С т а р а   б а б а

(до дівчат-городянок)


Д і в ч и н а – г о р о д я н к а


Д р у г а


С о л д а т и

áí

Ф а у с т  і  В а ґ н е р.


Ф а у с т

óú

В а ґ н е р


С е л я н и

(танцюють і співають під липами)

á

С т а р и й   с е л я н и н


Ф а у с т


Народ обступає їх колом.


С т а р и й   с е л я н и н


У с і


Ф а у с т

(Іде з Ваґнером далі).


В а ґ н е р

ú

Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т

úó

В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Ф а у с т


В а ґ н е р


Увіходять до міської брами.


КАБІНЕТ ФАУСТА[19]


Ф а у с т  увіходить з пуделем.


Ф а у с т

áóó

(Розгортає книгу і лаштується перекладати)


ú

Д у х и

(в коридорі)


Ф а у с т

ó

М е ф і с т о ф е л ь

(виступає, коли туман розійшовся, з-за печі в одязі мандрованого схоласта)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

ó

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

óó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Д у х и

ó

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

(прокинувся)


КАБІНЕТ ФАУСТА[28]


Ф а у с т   і   М е ф і с т о ф е л ь.


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

ó

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

ó

Х о р   д у х і в

(незримо)

ú

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

туттам

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

é

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

ó

М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т

ú

М е ф і с т о ф е л ь

á

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ý

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


(Перевдягається).



Фауст виходить.


М е ф і с т о ф е л ь

(у Фаустовій довгій одежі)


Увіходить   у ч е н ь.


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь

á

М е ф і с т о ф е л ь

é

У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь

íó

У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь

úé

У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь

á

У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь

(до себе)

ú

(Вголос).

áохиахи

У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь



У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь


У ч е н ь


М е ф і с т о ф е л ь

(Пише й дає).


У ч е н ь

(читає)

(З пошаною закриває альбома, вклоняється й виходить).


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

(увіходить)


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

á

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


АВЕРБАХІВ СКЛЕП У ЛЯЙПЦИҐУ[39]


Веселе товариство розважається.


Ф р о ш


Б р а н д е р


Ф р о ш

(виливає йому на голову склянку вина)

á

Б р а н д е р


Ф р о ш


З і б е л ь


А л ь т м а є р


З і б е л ь


Ф р о ш


А л ь т м а є р


Ф р о ш

(Співає):


Б р а н д е р


Ф р о ш

(співає)


З і б е л ь


Ф р о ш

(Співає).


З і б е л ь


Б р а н д е р

(гримнув кулаком по столу)

(співає)


Х о р

(весело)


Б р а н д е р


Х о р


Б р а н д е р

ú

Х о р


З і б е л ь


Б р а н д е р


А л ь т м а є р

ó

Ф а у с т   і   М е ф і с т о ф е л ь.


М е ф і с т о ф е л ь


Б р а н д е р


Ф р о ш


З і б е л ь


Ф р о ш

ú

Б р а н д е р


А л ь т м а є р


Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь

(до Фауста)


Ф а у с т


З і б е л ь

(Тихо, позираючи на Мефістофеля).


М е ф і с т о ф е л ь


А л ь т м а є р


Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь

ó

(Кланяється Фрошу).


А л ь т м а є р

(тихо)


З і б е л ь


Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь


Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь


А л ь т м а є р


М е ф і с т о ф е л ь


З і б е л ь


М е ф і с т о ф е л ь

(Співає).

ú

Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь

(співає)

ú

Б р а н д е р


М е ф і с т о ф е л ь


Х о р

(весело)


Ф р о ш


З і б е л ь


Б р а н д е р


А л ь т м а є р


М е ф і с т о ф е л ь


З і б е л ь


М е ф і с т о ф е л ь


З і б е л ь


Ф р о ш


А л ь т м а є р


М е ф і с т о ф е л ь

á

Б р а н д е р


А л ь т м а є р


М е ф і с т о ф е л ь

(бере свердла; до Фроша)


Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь


А л ь т м а є р

(до Фроша)


Ф р о ш


М е ф і с т о ф е л ь

(просвердлюючи дірку в столі проти Фроша)


А л ь т м а є р


М е ф і с т о ф е л ь

(до Брандера)


Б р а н д е р


Мефістофель провірчує дірки; хтось тим часом поналіплював із воску пробок і затикає дірки.


Б р а н д е р


З і б е л ь

(коли Мефістофель підходить до нього)


М е ф і с т о ф е л ь

á

А л ь т м а є р


М е ф і с т о ф е л ь


А л ь т м а є р


Всі дірки попровірчувано й позатулювано.


М е ф і с т о ф е л ь

(з химерними вихилясами)


В с і

(повиймали затички; кожному ллється в склянку замовлене вино)


М е ф і с т о ф е л ь

(П'ють по другій).


В с і

(співають)


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


З і б е л ь

(необережно якось п'є; вино хлюпнуло додолу і взялося полум'ям)


М е ф і с т о ф е л ь

(замовляє огонь)

(До товариства).


З і б е л ь


Ф р о ш


А л ь т м а є р


З і б е л ь


М е ф і с т о ф е л ь


З і б е л ь


Б р а н д е р


А л ь т м а є р

(відтикає пробку зі стола; в лице йому жбухає вогонь)


З і б е л ь


Повихоплювали ножі і обступають Мефістофеля.


М е ф і с т о ф е л ь

(прибравши урочисто-таємничої постави)


Всі поставали остовпіло, витріщившись один на одного.


А л ь т м а є р


Ф р о ш


З і б е л ь


Б р а н д е р

(Хапає Зібеля за носа. Інші роблять те ж одне одному, попіднімавши ножі).


М е ф і с т о ф е л ь

(як і перше)


(Щезає з Фаустом. Приятелі випускають одне одного).


З і б е л ь


А л ь т м а є р


Ф р о ш


Б р а н д е р


А л ь т м а є р


Ф р о ш


З і б е л ь


А л ь т м а є р

(Обертаючись до столу).


З і б е л ь


Ф р о ш


Б р а н д е р


А л ь т м а є р


ВІДЬМИНА КУХНЯ[45]


На низенькому припічку кипить на вогні великий казан. Угору клубочиться пара, і в ній манячать різноманітні постаті. М а в п а  сидить край казана, мішає в ньому і доглядає, щоб не перекипіло через край. М а в п і й  із  м а в п е н я т а м и  сидять навколо, гріються. Стеля й стіни пообвішувані чудернацьким відьомським начинням.


Ф а у с т   і   М е ф і с т о ф е л ь.


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

(Зирнувши на мавп).

ú

(До звірів).


З в і р і


М е ф і с т о ф е л ь


З в і р і


М е ф і с т о ф е л ь

(до Фауста)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

(До звірів).


З в і р і


М е ф і с т о ф е л ь


М а в п í й

(підліз і лащиться до Мефістофеля)

ú

М е ф і с т о ф е л ь


Тим часом мавпенята грають великою кулею і викочують вперед.


М а в п í й


М е ф і с т о ф е л ь


М а в п í й

(здіймає решето)

(Біжить до мавпи, щоб та подивилась крізь решето).


М е ф і с т о ф е л ь

(підходить до вогню)


М а в п í й


М е ф і с т о ф е л ь


М а в п í й

á

(Садовить Мефістофеля на крісло).


Ф а у с т

(дивиться в дзеркало, то підходячи, то одступаючи од нього)

ú

М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т  усе дивиться в дзеркало. М е ф і с т о ф е л ь, розлігшися в кріслі і граючись помелом, веде річ далі.



З в і р і

(що досі розмовляли між собою на мигах, з кумедними вихилясами і великим галасом приносять Мефістофелю корону)

á

(Сіпнули якось необережно корону і розбили її надвоє, скачуть довкола з половинками).


Ф а у с т

(перед дзеркалом)


М е ф і с т о ф е л ь

(вказуючи на звірів)


З в і р і


Ф а у с т

(як перше)


М е ф і с т о ф е л ь

(в тій же поставі)

ю

Мавпа якось одвихнулася од казана, і він починає бігти; спалахує велике полум'я і жбухає в комин. Відьма через полум'я влітає в кухню з оглушливим репетом.


В і д ь м а

(Побачивши Фауста і Мефістофеля).

(Набирає ополоником у казані і оббризкує огнем Фауста, Мефістофеля і мавп. Звірі скавулять).


М е ф і с т о ф е л ь

(обернувши помело, трощить склянки й горщики)


Відьма одсахнулася з гнівом і жахом.


я

В і д ь м а


М е ф і с т о ф е л ь


В і д ь м а

(пританцьовуючи)


М е ф і с т о ф е л ь


В і д ь м а


М е ф і с т о ф е л ь

ú

(Робить сороміцький жест).


В і д ь м а

(заходиться реготом)


М е ф і с т о ф е л ь

(до Фауста)


В і д ь м а


М е ф і с т о ф е л ь


В і д ь м а

(Нишком).


М е ф і с т о ф е л ь


В і д ь м а  ворожить, химерно жестикулюючи, – обміркує круг і становить у нього усяке причандалля; склянки тим часом забряжчали, казани загуділи – почалася музика. Вкінці дістає велику книгу і розставляє у крузі мавп – піддержувати книгу і присвічувати смолоскипами. Аж тоді киває  Ф а у с т о в і, щоб підійшов.


Ф а у с т

(до Мефістофеля)


М е ф і с т о ф е л ь

(Примушує Фауста вступити в круг).


В і д ь м а

(починає високохмарно декламувати з книги)

éú

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


В і д ь м а

(ворожить далі)


Ф а у с т

é

М е ф і с т о ф е л ь


Відьма з великими церемоніями наливає пиття в чару; коли Фауст її пригубив, з неї вихоплюється легке полум'я.


М е ф і с т о ф е л ь


Відьма розмикає круг. Фауст виходить.


В і д ь м а


М е ф і с т о ф е л ь

(до Фауста)

(до відьми).


В і д ь м а


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

ý

М е ф і с т о ф е л ь

(Стиха).


НА ВУЛИЦІ[54]


Ф а у с т.   М а р ґ а р и т а  проходить мимо.


Ф а у с т

é

М а р ґ а р и т а

(Випручалась і пішла).


Ф а у с т

í

Увіходить   М е ф і с т о ф е л ь.


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

á

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ú

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ю

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

á

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

íý

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

(Пішов).


М е ф і с т о ф е л ь


ВЕЧІР[57]


Невеличка чистенька кімната.


М а р ґ а р и т а

(заплітаючи і підв'язуючи коси)

óó

(Виходить).


М е ф і с т о ф е л ь,   Ф а у с т.


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т

(постоявши хвилю мовчки)


М е ф і с т о ф е л ь

(обнишпорив очима кімнату)

(Виходить).


Ф а у с т

(оглядається кругом)

áá

(Кидається в шкіряне крісло край ліжка).

(Підіймає заслону ліжка).


М е ф і с т о ф е л ь

(увіходить)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ú

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

í

(Ставить скриньку в шафу і замикає її).


Виходять.


М а р ґ а р и т а

(увіходить із лампою)

(Одчиняє вікно).

(Роздягається, заспівала).

(Одчиняє шафу, щоб повісити одежу, аж бачить – скринька).

(Убирається й розглядається в дзеркалі).


НА ПРОГУЛЯНЦІ[59]


Ф а у с т  проходжується в задумі. Підходить  М е ф і с т о ф е л ь.


М е ф і с т о ф е л ь.

á

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ú

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

á

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т виходить.


á

У СУСІДНІМ ДОМІ[61]


М а р т а

(сама)

(Плаче).


Увіходить   М а р ґ а р и т а.


М а р ґ а р и т а


М а р т а


М а р ґ а р и т а

í

М а р т а


М а р ґ а р и т а


М а р т а

(убирає її)


М а р ґ а р и т а


М а р т а


М а р ґ а р и т а


Хтось стукає.



М а р т а

(визирає)


М е ф і с т о ф е л ь

(увіходить)

(З пошаною відступає перед Маргаритою).


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь

(тихо до неї)


М а р т а

(вголос)


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь

é

М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь

ó

М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь

(до себе)

(До Марґарити).


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь

(до себе)

(Вголос).


М а р ґ а р и т а


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р ґ а р и т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


НА ВУЛИЦІ[65]


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

óóóóóó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


САД[67]


М а р ґ а р и т а  під руку з  Ф а у с том, а  М а р т а  з  М е ф і с т о ф е л е м  гуляють по саду.


М а р ґ а р и т а

é

Ф а у с т

(Цілує їй руку).


М а р ґ а р и т а


Проходять.


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а

á

Проходять.


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т

ю

М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Проходять.


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


Проходять.


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

ó

Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

(Зірвала айстру і обриває пелюсточки один по одному).


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

(Обриває пелюстки і щось шепоче).


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

(півголосом)


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

(ворожить далі)

(Зриваючи останній пелюсточок, по-дитячому радіючи).


Ф а у с т

ю

(Схопив її за обидві руки).


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т

(Марґарита стискає його руки, випручується і тікає. Він стоїть хвилю в задумі, потім спішить за нею).


М а р т а

(надходить)


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а


М е ф і с т о ф е л ь


АЛЬТАНКА[69]


М а р ґ а р и т а  вбігає, стає за дверима, притуляє пальця до вуст і виглядає крізь щілку.


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т

(увіходить)

(Цілує її).


М а р ґ а р и т а

(обіймає його й цілує)


М е ф і с т о ф е л ь  стукає.


Ф а у с т

(аж тупнув ногою)


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


М а р т а

(надходить)


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р т а


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т   і   М е ф і с т о ф е л ь виходять.


М а р ґ а р и т а


ЛІС І ПЕЧЕРА[71]


Ф а у с т

(сам)

áí

М е ф і с т о ф е л ь

(приходить)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

(робить сороміцький жест)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

úá

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

(до себе)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

é

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


КІМНАТА ҐРЕТХЕН[74]


Ґ р е т х е н

(одна за прядкою)

á

САД МАРТИ[75]


М а р ґ а р и т а   й   Ф а у с т.


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

á

Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

í

Ф а у с т

(до себе)


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а


Ф а у с т

á

М а р ґ а р и т а


Ф а у с т


М а р ґ а р и т а

(Виходить).


М е ф і с т о ф е л ь

(увіходить)


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь

ó

Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


Ф а у с т


М е ф і с т о ф е л ь


БІЛЯ КОЛОДЯЗЯ[78]


Ґ р е т х е н   і   Л і з х е н   із глеками.


Л і з х е н


Ґ р е т х е н


Л і з х е н


Ґ р е т х е н

Л і з х е н


Ґ р е т х е н


Л і з х е н


Ґ р е т х е н


Л і з х е н


Ґ р е т х е н


Л і з х е н


Ґ р е т х е н


Л і з х е н

(Пішла).


Ґ р е т х е н

(сама, вертаючись додому)


БІЛЯ МІСЬКОГО МУРУ[81]


У ніші муру статуя Mater dolorosa[82], перед нею глечики з квітами. Ґ р е т х е н стромляє свіжі квітки в глечики.


Ґ р е т х е н


НІЧ[83]


Вулиця, біля дверей Ґретхен.


В а л е н т и н

(солдат, брат Ґретхен)

í

Примечания

1

Написана 1797 р., коли Ґете після багаторічної перерви знову вернувся до роботи над «Фаустом». Присвята звернена не стільки до читача, скільки до призабутих образів трагедії, «туманних постатей», що являлись поетові ще в дні юності і нині знов оволодівають його уявою, вимагаючи собі втілення. (Тут і далі прим. М. Лукаша, 1968 р.)

2

Пісень моїх не чують ніжні душі, / Що слухали пісні юнацьких днів… – З поетових друзів, що слухали перші сцени «Фауста», одні на цей час уже померли (сестра Корнелія, письменники Мерк, Ленц), інші жили далеко від Ґете або відцурались його (письменники Клопшток, Клінґер, Гердер, філософ-ідеаліст Якобі).

3

Написаний теж 1797 р. не без впливу драми стародавньо-індуського поета Калідаси «Сакунтала». Разом з тим у «Пролозі» знайшов відображення досвід Ґете як театрального директора, а також його погляди на мистецтво взагалі. В цей час Ґете вважав, що справжній художній твір виникає як рівнодійна трьох сил: генія (поет), мистецтва як уміння (комік) і мистецтва як ремесла (директор). Фігура коміка дечим натякає на образ Мефістофеля, поет багато в чому нагадує Фауста.

Дальше