10 idź więc: wyślę cię do Faraona; i wyprowadź z Egiptu lud mój, synów Izraelskich. (Sugestia do działania).
11 Mojżesz rzekł do Boga: kim jestem, abym poszedł do Faraona i wyprowadził z Egiptu synów Izraelskich? (Mojżesz wciąż się opiera).
12 I rzekł: będę z Tobą, a oto znak dla ciebie, że cię posłałem: kiedy wyprowadzisz lud z Egiptu, będziesz służył Bogu na tej górze. (Służba na górze, gdzie nikogo nie ma, nie jest niczym specjalnym).
13 I rzekł Mojżesz do Boga: oto przyjdę do synów Izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was. A oni mi powiedzą: jak ma na imię? Co mam im powiedzieć? (Mojżesz się poddaje).
14 Bóg rzekł do Mojżesza: Jam Jest, który jest. I rzekł: więc Powiedz synom Izraelskim: ten, który Mnie posłał do was. (Jahwe (Jahwe, Jehowa) imię hebrajskiego Boga, które pojawia się w Starym Testamencie, Judaizm zabrania wierzącym wymawiania go, zamiast tego czytają i mówią «Adonai» («mój Pan» to znaczy mój Pan), pochodzenie słowa «Jehowa» jest związane z czasownikiem «HOWO», co oznacza «być», «istnieć». W rosyjskim tłumaczeniu synodalnym Starego Testamentu imię Jahwe jest prawie wszędzie zastępowane słowem «Pan», słowa o zbliżonym znaczeniu są również przekazywane w tłumaczeniach na inne języki).
15 I rzekł jeszcze Bóg do Mojżesza: powiedz więc synom Izraelskim: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. Oto moje imię na wieki i Wspomnienie o mnie od rodu do rodu. (kolejny dowód na to, że człowiek Występuje pod imieniem Boga, on jako zwykły śmiertelnik prosi kogoś o coś dla kogoś).
16 Idź, Zbierz starszych Izraela i powiedz im: Pan, Bóg ojców waszych, ukazał mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, I rzekł: odwiedziłem was i [ujrzałem], co wam się dzieje w Egipcie. (Mojżesz, zgodnie z planem lalkarzy, którzy działają w imieniu pewnego Boga, musi najpierw działać na szczyt Izraelitów, a ci z kolei wpływają na zwykłych plemion. Taktyka stosowana do dziś w celu wpływania na szerokie masy ludowe).
17 i rzekł: wyprowadzę was z ucisku egipskiego do ziemi Kananejczyków, Hetytów, Amorejczyków, Ferezejczyków, Ewejczyków i Jebusejczyków, do ziemi, gdzie płynie mleko i miód. (Obietnice satysfakcjonującego i pomyślnego życia, jednak kosztem wypędzonych Narodów. Rzeki mleczne i miodowe-to wyrażenie oznacza jako figuratywną definicję beztroskiego, swobodnego życia. Początkowo oznaczało to wyrzucanie w ogromnej liczbie jaj podczas tarła, zamiatanie produktów płciowych ryb dojrzałych jaj i mleka nasienia ryb. Na przykład ogromne ławice śledzia co roku nadają się na Zachodnie Wybrzeże Norwegii do tarła. Każda samica śledzia składa do 50 tysięcy jaj. Za samicami idą samce i mierzą mleko. Podczas tarła woda u wybrzeży Norwegii staje się prawie biała. Naprawdę" morze mleka«Jeszcze! W końcu cały śledź zbliżający się do brzegów niesie ze sobą 32 miliony centów mleka i kawioru. Niesamowita ilość norweskiego śledzia jest trudna do wyobrażenia! Miód płynie z boków, uli).
18 a oni posłuchają głosu twego, a Ty i starsi Izraelscy pójdziesz do króla Egipskiego, i powiesz mu: Pan, Bóg Żydów, powołał nas; więc wypuść nas na pustynię, na trzy dni drogi, aby złożyć ofiarę Panu, Bogu naszemu. (Kierunek prowokacji niezbędny do tajnego zamiaru).
19 Ale wiem, że król Egipski nie pozwoli Ci iść, jeśli nie zmusisz go mocną ręką; (kapłan-Bóg wie, że egipski faraon nie pozwoli na to działanie-prowokację).
20 i wyciągnę rękę moją i uderzę Egipt wszystkimi cudami moimi, które uczynię wśród jego; a potem was puści. (Muszą istnieć cuda, bez nich nie ma wiary w nadprzyrodzone).
21 i dam temu ludowi miłosierdzie w oczach Egipcjan; a kiedy pójdziecie, nie pójdziecie z pustymi rękami: (poza tym, co nadprzyrodzone, jest obiecane i całkiem materialne).
22 każda niewiasta będzie błagać u swojej sąsiadki i u tej, która mieszka w domu jej rzeczy srebrne, i rzeczy złote, i szaty, a Wy ubracie nimi synów waszych i córki wasze, i owińcie Egipcjan. (Dążenie do kradzieży i kradzieży, które w starożytności, a nawet teraz, uważano za waleczność-ukraść i nie złapać: nie złapany nie złodziej!).
Rozdział 4
1 I odpowiedział Mojżesz i rzekł: a jeśli mi nie uwierzą i nie posłuchają głosu mego, i powiedzą: nie ukazał ci się Pan? (Konieczne są wszelkiego rodzaju znaki, które dowodzą pewnej «wyższej mocy»).
2 I rzekł mu Pan: co to jest w twojej ręce? Odpowiedział: różdżka. (Berło z gr. skeptron-różdżka, jeden ze znaków władzy monarchicznej, prototyp kija-koparki starożytnego człowieka, a następnie z niego powstał, wraz z berłem, kij, Laska, miotła, badik, kij, Kluka itp.).
3 [Pan] powiedział: rzuć go na ziemię. Rzucił go na ziemię, a różdżka zamieniła się w węża, a Mojżesz uciekł od niego. (Przekształcenie różdżki w węża jest opisane w starożytnym egipskim papirusie Westcar. W tym przypadku chodzi o skupienie, różdżka Mojżesza zamienia się w węża sekret w składanym pręcie, który został rozciągnięty na długość węża, a następnie mógł wejść w rowki i zwolnić na głowie węża. Ponadto różdżka «magiczna różdżka» może służyć magikowi jako rozproszenie uwagi. Rozproszenia służą odwróceniu uwagi widzów od ujawnienia sekretu związanego z jakimś działaniem Magika, przedmiotem, miejscem, którego widzowie nie powinni zauważyć. Oto tylko niektóre z rozrywek: machanie ręką, obracanie ciała, głowy, wpatrywanie się «gra» oczu, fałszywe ruchy z «magiczną różdżką»).
4 I rzekł Pan do Mojżesza: rozciągnij rękę twoją i weź go za ogon. Wyciągnął rękę swoją I wziął ją; i stał się różdżką w ręku jego. (Sugestia jest niezbędna, aby Mojżesz uwierzył czarnoksiężnikowi. Wszelkiego rodzaju magiczne sztuczki i stworzone przez człowieka «cuda» są potrzebne, aby publiczność uwierzyła czarodziejom-magikom).
5 aby uwierzyli, że ukazał ci się Pan, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. (Dokładnie tak jest!).
6 rzekł mu też Pan: połóż rękę swoją do siebie w zatoce. I położył rękę do siebie w zatoce, wyjął ją, a oto jego ręka stała się biała od trądu jak śnieg. (Kolejna sztuczka niezbędna do utrwalenia sugestii, ręka mogła wybielić się pod wpływem sugestii, farby, kredy itp. Stałość koloru-percepcja, pamięć obiektu, osoba wie, jakiego koloru jest obiekt, w tym przypadku trąd, na jego percepcję wpływają słowa. Różne narody również inaczej postrzegają kolory i ich odcienie. Kolor jest produktem pracy mózgu, wpływa również na nastrój, emocje, psychologię, kulturę, płeć, wiek, status społeczny itp.trąd (trąd) przewlekła ogólna choroba zakaźna człowieka spowodowana zmiennym pałeczkiem. Złe odżywianie, niedobór witamin, niehigieniczne warunki sprzyjają rozprzestrzenianiu się choroby, czerwone, brązowe lub jasne plamy o różnych kształtach (często w kształcie pierścienia) i wielkości pojawiają się na ludzkim ciele. W tym przypadku możemy mówić o pojawieniu się bielactwa (psia) naruszenie pigmentacji skóry, wyrażone pojawieniem się białych plam, które utraciły pigment o różnych rozmiarach i kształtach, obserwuje się u pacjentów z trądem.).
7 [jeszcze] rzekł: połóż znowu rękę swoją do siebie w zatoce. I położył rękę swoją do siebie w zatoce; i wyjął ją z zatoki swojej, A oto znów stała się taka sama jak jego ciało. (Magicy Zwykle przywracają przedmiot do normalnego stanu, aby nie można było poznać przyczyny «cudu»).
8 Jeśli Ci nie uwierzą i nie posłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi znaku drugiego; (to znaczy, że te» cuda" mogą zostać ujawnione, dlatego konieczne są inne).
9 a jeśli nie uwierzą i tym dwóm znakom, i nie posłuchają głosu twego, weź wodę z rzeki i wylej na ląd; a woda zabrana z rzeki stanie się krwią na lądzie. (Najwyraźniej rozpoczął się podziemny proces prowadzący do przyszłej erupcji wulkanu i kapłan był tego świadomy).
10 I rzekł Mojżesz do Pana: o Panie! nie jestem człowiekiem przemawiającym, ani wczoraj, ani trzeciego dnia, a kiedy zacząłeś mówić do twego sługi: mówię ciężko i jestem skrępowany. (Tutaj staje się jasne, że Mojżesz był «przetwarzany» przez kilka dni, dopiero po takiej psychofizjologicznej «pracy» stał się związany językiem. Język jest zaburzeniem mowy polegającym na niezdolności do prawidłowego wymawiania określonych słów lub poszczególnych dźwięków elementarnych (liter); język związany obejmuje seplenienie, mapowanie, niemożność wymówienia poszczególnych liter).
11 rzekł Pan: Kto dał usta człowiekowi? kto robi głuchy, głuchy, widzący lub ślepy? czyż nie ja jestem Panem? (Wpływ na Mojżesza trwa, jest to konieczne, aby ustanowić pełną psychofizjologiczną kontrolę nad mózgiem Mojżesza, przekształcając go w faktycznie niewolnika).
12 idź więc, a będę przy ustach twoich i nauczę cię, co masz mówić. (Co potwierdza, Mojżesz faktycznie stał się niewolnikiem potrzebnym do wywierania wpływu na jego współplemieńców).
13 [Mojżesz] rzekł: Panie! wyślij kogoś, kogo możesz wysłać. (Ale Mojżesz wciąż się opiera).
14 i zapalił się gniew Pański na Mojżesza, a on rzekł: czyż nie masz brata Aarona, Lewity? Wiem, że on może mówić, a oto wyjdzie na spotkanie z Tobą, a gdy Cię ujrzy, raduje się w swoim sercu; (najprawdopodobniej Aaron jest wspólnikiem kapłana).
15 będziesz mu mówił, a ja będę przy ustach twoich i przy ustach jego, i nauczę was, co czynicie; (Aaron-z hebrajskiego «wysoki, góra, góra światła, mistrz, oświecony», pierwszy arcykapłan narodu żydowskiego, starszy brat Mojżesza. Ze względu na język Mojżesza Aaron miał mówić za niego przed ludem i egipskim faraonem. Oznacza to, że kapłan-Bóg staje się tajnym władcą za kulisami, a Mojżesz i jego brat Aaron są przewodnikami woli «wyższych mocy», czyli władcy za kulisami).
16 A on będzie przemawiał zamiast ciebie do ludu; więc on będzie twoimi ustami, a Ty będziesz dla niego zamiast Boga; (podział ról).
17 i weź tę laskę do ręki twojej: im będziesz czynił znaki. (Tutaj okazuje się, że ta różdżka jest «magiczna», czyli stworzona do magicznych sztuczek).
18 i poszedł Mojżesz, i wrócił do Jofora, teścia swego, i rzekł do niego: Pójdę, i wrócę do braci moich, którzy są w Egipcie, i zobaczę, czy jeszcze żyją? I rzekł Jofor do Mojżesza: Idź w pokoju. (Mojżesz wykonuje polecenia Boga kapłana).
19 I rzekł Pan do Mojżesza w ziemi Madejskiej: idź, wróć do Egiptu, bo umarli wszyscy, którzy szukali duszy twojej. (Kapłan był świadomy wydarzeń w Egipcie, co jednak wcale nie jest trudne, ponieważ to terytorium (półwysep Synaj) znajduje się obok afrykańskiej ziemi Egipskiej).
20 i wziął Mojżesz żonę swoją i synów swoich, posadził ich na osiołku i udał się do ziemi Egipskiej. I Mojżesz wziął różdżkę Bożą do ręki. (Wyjazd do Egiptu).
21 I rzekł Pan do Mojżesza: gdy pójdziesz i wrócisz do Egiptu, Zobacz, wszystkie cuda, które Ci poleciłem, uczyń przed obliczem faraona, a Ja zatwardzę jego serce, a on nie puści ludu. (Demonstracja cudów przed Faraonem, kapłan dobrze znał psychologię ludzi, w tym królów, w rzeczywistości jest to prowokacja).
22 i powiedz Faraonowi: tak mówi Pan: Izrael jest synem moim, pierworodnym moim; (wywyższenie jednego ludu. Przypuszczalnie Faraon mieszkał w Tebach, ówczesnej stolicy Egiptu, ale mógł też znajdować się w Memfis, położonym w pobliżu delty Nilu, pierwszej starożytnej stolicy Zjednoczonego Egiptu. W 2015 r. rosyjscy archeolodzy odkryli w rejonie Memphis «białe ściany» o szerokości do 11 metrów i wyposażone w bastiony, pokryte grubą warstwą białej zaprawy. Bogowie, czyli kapłani-hipnotyzerzy oddziaływali na królów, wodzów, którzy z kolei wpłynęli na starszych, ponieważ zachowała się jeszcze najstarsza demokracja-rada starszych, a ci z kolei na zwykłych członków plemienia. Powstała demokracja wojskowa).
23 powiadam ci: puść syna mego, aby mi służył; a jeśli go nie puścisz, oto zabiję syna twego, pierworodnego twego. (Groźby dla króla, jeśli to nie prowokacja, to co?).
24 drogą w nocy zdarzyło się, że spotkał go Pan i chciał go zabić. (Pojawienie się konkurencyjnego kapłana).
25 Tedy Sepfora wzięła nóż kamienny i obcięła napletek syna swego, a rzuciwszy do jego stóp, rzekła: ty jesteś oblubieńcem mojej krwi. (Używane są również wyroby kamienne, pojawienie się krwi symbolizowało pewne pokrewieństwo, w tym przypadku «oblubieniec krwi». Dlatego przysięgają na krew-krew została deifikowana, poza tym jest to zwyczaj bliźniactwa, siestrimizm u kobiet).
26 i odszedł od niego. Potem powiedziała: oblubieniec krwi jest obrzezany. (Obrzezanie religijno-magiczny rytuał usunięcia napletka męskiego narządu płciowego. W prymitywnym społeczeństwie obrzezanie było częścią kompleksu rytualnego inicjacji wiekowych-inicjacji młodych mężczyzn w grupie dorosłych mężczyzn. Obrzezanie odnotowano wśród plemion Australii, Oceanii, wielu ludów Afryki (w postaci nacięć na samym penisie, jego rozczłonkowania, usunięcia jednego z jąder, niektórych nacięć na genitaliach), w judaizmie i islamie obrzezanie stało się jednym z głównych znaków przynależności wyznaniowej, chociaż Arabowie i Żydzi ten zwyczaj był znany na długo przed ostatecznym sformalizowaniem tych religii ze względu na gorący klimat i brak wody. Medyczną przyczyną obrzezania jest stulejka zwężenie napletka. Choroba wyraża się w niemożności odsłonięcia żołędzi prącia. Leczenie-rozwarstwienie napletka).
27 a Pan rzekł do Aarona: idź na spotkanie Mojżesza na pustynię. I poszedł, i spotkał się z nim na górze Bożej, i pocałował go. (Kapłan-Pan był z Aaronem i udziela im obu wskazówek).
28 i Mojżesz opowiedział Aaronowi wszystkie słowa Pana, który go posłał, i wszystkie znaki, które przykazał. (Dowodzi to, że kapłan musi udzielać różnych instrukcji i sprawdzać ich wykonanie, tak robi zwykły przełożony).
29 i poszedł Mojżesz z Aaronem, i zebrali wszystkich starszych synów Izraelskich, (teraz trzeba» przekonać" starszych).
30 Aaron powtórzył wszystkie słowa, które Pan wypowiedział Mojżeszowi; i uczynił znaki przed oczami ludu, («cuda» są pokazane przed najstarszymi, aby oni również uwierzyli).
31 i lud uwierzył; i usłyszeli, że pan odwiedził synów Izraelskich i ujrzał ich cierpienie, i pokłonili się i pokłonili. (Teraz ludzie też wierzą. Co trzeba było zrobić!).
Rozdział 5
1 Po tym Mojżesz i Aaron przyszli do Faraona i powiedzieli: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: puść lud mój, aby uczynił mi święto na pustyni. (Wykonanie rozkazu. Mojżesz i Aaron mają dostęp do Faraona).
2 ale Faraon rzekł: kim jest Pan, abym posłuchał głosu jego i puścił Izraela? nie znam pana i nie pozwolę Izraelowi odejść. (Oczywiście Faraon jest przeciwny).
3 oni powiedzieli: Bóg Żydów nas powołał; wypuść nas na pustynię na trzy dni drogi, aby ofiarować Panu, Bogu naszemu, aby nie uderzył nas plagą lub mieczem. (Nieposłuszeństwo Pana Boga przynosi zemstę).
4 I rzekł do nich król Egipski: Dlaczego wy, Mojżesz i Aaron, odwracacie lud od jego uczynków? wejdź do swojej pracy. (Faraon odmówił im ponownie).
5 I rzekł Faraon: Oto lud w tej ziemi jest liczny, a Wy odwracacie jego uwagę od jego dzieł. (Nie odwracaj uwagi ludzi od pracy!).
6 a tego samego dnia Faraon wydał rozkaz komornikom nad ludem i nadzorcom, mówiąc: (rozkaz faraona).
7 nie dawaj odtąd ludziom słomy do robienia cegieł, tak jak wczoraj i trzeciego dnia, niech sami chodzą i zbierają słomę dla siebie, (zbieranie słomy do cegieł oznacza cegłę z Adobe, złożoną z gliny z dodatkiem ciętej słomy, od starożytności rozpowszechnioną na obszarach bezdrzewnych).