Ал қандай пеже! ах Луиза ма? Джозеф қосты; егер бұл сот талқылауы болған болса; Біз онымен не істеу керектігін білмедік. Бірақ ол келмеуге құқылы еді», деп ауыр жалғастырды; Себебі бар еді; ал жақын арада оны бізбен бірге тұтас бір күн өткізуге шақыратындықтан ол емес пе, Браулио ма?
«Иә, иә, бейбітшілік және ол туралы айтайық. Сол ұлы күн қашан, Г.Луиса? Ол қашан, Транзит?
Ол қаңқа сияқты болып, әлемдегі барлық алтын үшін бойжеткенді көру үшін көзін көтере алмас еді.
Бұл уақытты қажет етеді, деп жауап берді Луиса, кішкентай үйді ақтау керек екенін көре алмайсың ба және оған есік қояды ма?» деп жауап берді. бұл Гвадалупе ханымның күні болады, өйткені Транзит оның арнаушысы.
«Ал бұл қашан?»
«Ал сен білмейсің бе?» Желтоқсанның он екінші күні. Бұл жігіттер оған өзінің құдайы болғысы келетінін айтқан жоқ па?
«Жоқ, маған осындай жақсы жаңалық берудің кешігуі мен Транзитоны кешірмеймін.
«Егер мен Браулиоға саған айтсам, себебі әкем солай жақсы деп ойлады.
«Мен бұл таңдау үшін сіз елестете алмайтындай ризашылығымды білдіремін; бірақ жақын арада мені компадр етесің деген үмітпен.
Браулио өзінің әдемі қалыңдыққа ең тендерлік жолмен қарап, эмбаррас, ол жолда Люсияны алып, түскі ас ұйымдастыруға асықты.
Джозефтің үйіндегі тамақтарым енді мен басқа жағдай бойынша сипаттағандай болмады: мен оларды отбасының бір бөлігі еттім; ал үстел аспаптарынсыз, маған әрқашан тағдыр тәлкегіне ұшыраған жалғыз асхана аспаптарынан басқа, мен өзімнің фриз, мазаморра, сүт және шамуа нормамды Г.Луисаның қолынан алдым, жозе мен Браулиодан артық та, кем де отырмай, бамбук түбірінің орындықтарына отырғыздым. Мен оларға маған осылай қарауды қиындықсыз үйренген жоқпын.
Жылдар өткен соң Жозеф елінің таулары арқылы саяхаттап, маған қонақжайлылық берілген каютаға күн батқан кезде қуанышты шаруалар келгенін көрдім: отбасының қастерлі басына дейін Құдайды жоғары бағалағаннан кейін, олар үй төңірегінде қарт және аффективті ана таратқан кешкі ас күтті: әрбір ерлі-зайыптыларға жеткілікті тағам; Ал кішкентайлары ата-анасының тізесін бүгіп пиникос жасады. Ал мен өзімнің ғазалымды сол патриархалдық көріністерден алшақтаттым, ол менің жастарымның бақытты соңғы күндерін еске түсірді
Түскі ас әдеттегідей суккулентті болып, аң аулауды бастауға Браулио мен Жозенің шыдамдылығы белгілі болған әңгімемен маусымдық болды.
Бәріміз дайын болған кезде Лукас бізге дайындаған суық етке тиелгенде, ал Жозенің кіреберістері мен шыға берістерінен кейін оттер кабуя такосының және өзі ұмытқан басқа да өсек-аяңдардың ұлы гарниріне қою он сағат болар еді, біз жолға шықтық.
Бес аңшы болды: мулатто Тибурсио, Чагра ломбарды; Лукас, Көрші хачиенданың Нейвано атташесі; Жозе, Браулио және мен. Бәріміз де мылтықпен қаруландық. Олар алғашқы екеуінің тостағаны болды, және өте жақсы, әрине, олардың айтуы бойынша. Джозеф пен Браулио да мұқият мүйізді найзаларды алып жүрді.
Үйде пайдалы ит болмады: барлығы екі-екіден ұсталды, олар экспедициялық партияның көңілінен шықты; және тіпті аспаз Мартаның сүйіктісі Паломо, қояндар соқырлықтан қорқып, мойнын қуырып, шеберлер санына санау керек; Бірақ Джозеф оны Зумбамен жұмыстан шығарды! кейіннен кейбір қорлайтын репродукциялар.
Луиза мен қыздар оңайға соқпады, әсіресе Трансито оны жақсы білген, үлкен қауіп-қатерге ұшырайтын бойжеткен еді, өйткені оның іске жарамдылығы даусыз болды.
Тар және үшбұрышты соқпақтың артықшылығын пайдаланып, өзеннің солтүстік жағалауын бойлай көтеріле бастадық. Оның арналық биязылығы, егер мұны жыраның джунгли түбі деп атауға болатын болса, онда ұштары өскен боулингтер баррен, төбелеріндегідей, крест қырыққұлақтары мен қамыстары өрмелеу арқылы орасан зор тастармен созылуға кедергі келтірді, сол арқылы ағыстар жылдам толқындарда, ақ екпіндермен және қауырсынды қауырсындармен қашып кетті.
Жарты лигадан сәл астам уақыт жүріп өттік, Джозеф кең кюветтің аузына тоқтап, құрғақ және биік жыралармен қабырғаланып, құмға шашылған кейбір күштің іріңді сүйектерін зерттеді: олар бір күн бұрын аңды байлау үшін қойылған қой еті еді. Алдыңғы Браулио, Жозе және мен кюветтен өттік. Іздері жоғары көтерілді. Браулио жүзге жуық шыбық көтерілгеннен кейін тоқтап, бізге қарамай тоқтайтын қимыл жасады. Ол джунгли руларын тыңдады; ол барлық ауада кеудесін ұстап тұра алатындай сорып алды; Ол самырсын, жигуа және ярумостың бізден жоғары қалыптасқан биік күмбезіне қарап, баяу және үнсіз қадамдармен серуендеуді жалғастырды. Біраз уақыттан кейін қайта тоқтау; бірінші станцияда жүргізілген сараптаманы қайталап; және бізге кювет түбінен көтерілген ағаштың діңіндегі тырнақтарды көрсетіп, ол бізге, ізін жаңадан тексергеннен кейін: «Мұнда ол шықты: оның жақсы жегені және бакьяно екені белгілі». Шамба жиырма шыбықты алға қарай қабырғамен аяқтады, оның үстінен табаннан қазылған тесік, жаңбырлы күндері юбканың ағысы сол жерден құлап кетті.
Менің ойымша, ыңғайлы деп ойлағанымызға қарсы, тағы да өзен жағасын іздеп, одан әрі жалғастырдық. Кішкентай Браулио жағажайдан жолбарыс жолдарын тауып, бұл жолы жағаға дейін жетті.
Аңның басқа жақтан өткенін анықтау керек еді, әлде ағыстың алдын алып, өте сусымалы әрі мінсіз болса, ол біз болған банкке көтерілуді жалғастырды, бұл әбден мүмкін еді.
Браулио, арқасымен мылтық, нөсер арқылы оянып, қоршауды беліне байланыстырады, оның соңы Жозе баланы тікелей сарқырамаға домалатудың жаман қадамын болдырмау үшін сақтап қалды.
Терең тыныштық орнады және біз иттердің сыртқа шығуына төзбеушіліктің дүрбелеңін үнсіз қалдырдық.
Мұнда із жоқ, дейді Браулио құмдар мен өскіндерді зерттегеннен кейін.
Ол тұрып, бізге қарай бет алған кезде, жартастың жоғарғы жағында біз оны бізге әлі күнге дейін болуға бұйрық берген қимылдармен түсіндік.
Ол мылтықты иығына тығып тастады; Оны арқамызда бар жартастарға түсіргендей кеудесіне демалады; Ол сәл, берік және сабырлы алға ұмтылып, от берді.
« «Сол жерде! ол айқайлап, жиектерін көру мүмкін емес жартастардың ағаштарына қарай көрсетіп; Ал өзен жағасына секіріп, ол:
«Берік арқан! Жоғарыдағы иттер!
Иттер не болғанын білетін сияқты: біз оларды босатқаннан кейін, Браулионың бұйрығын орындап, Джозеф оған өзенді кесіп өтуге көмектескенімен, олар таяқ алқаптары арқылы біздің оңға қарай жоғалып кетті.
«Тыныш! Браулио тағы да айқайлап, қазірдің өзінде өзен жағасын жаулап алды; Ал ол мылтықты асығыс жүктегендіктен, мені дақтап, оған:
« «Сіз осындасыз, шкипер.
Иттер оңай шықпауы тиіс жыртқыштықты мұқият қуып жетіп жатты, себебі қабығы юбканың сол нүктесінен келген.
Браулио Джозефтің қолынан найза алып, екеуімізге:
«Сіздер төмен және жоғары, осы қадамға қамқорлық жасайсыздар, өйткені жолбарыс бізді қай жерден қашып кетсе, соқпақпен қайтып оралады. Сіздермен бірге Тибурсио», деп толықтырды ол.
Ал Люкке жүгіну:
«Екіміз жоғарыдан жартас үшін ақы төлейміз.
Сосын өзінің әдеттегі тәтті күлкімен мылтықтың түтін мұржасына поршеньді мықтап орналастыру арқылы аяқтады:
«Ол киіт, қазірдің өзінде жарақат алып үлгерді.
Соңғы сөздерді айта отырып, біз дисперсиялаймыз.
Джозеф, Тибурсио және мен ыңғайлы орналасқан жартасқа көтерілдік. Тибурсио өзінің мылтықтың бәйбішесіне қарап, қарап тұрды. Джозеф барлық көзді болды. Сол жерден жартаста не болып жатқанын көрдік және ұсынылған өткелді сақтай алдық; юбка ағаштары үшін, дегенмен кінәлі болғанымен, сирек болған.
Алты иттің екеуі ұрыстан шығып үлгерді: біреуі аңның аяғынан ыдыраған; Екіншісі жыртылған қабырғалардың бірі арқылы енжарларды көрсете отырып, бізді іздеуге келіп, біз алып жатқан тастың қасында қарапайым момындар беру мерзімі бітті.
Емен ағаштарының бір тобына қарсы арқасын бұрып, құйрығын орау, арқасын қылқаламмен орау, көзі мен жабылмаған тістері жалынды, жолбарыс хош иісті шнектерді қыдыртып, оның орасан зор басын шауып тастағандықтан, оның құлағы ағаш касталарға ұқсас шу шығарды. Ол көтеріліс жасағанда, иттерді қастандықпен өлтіргенде, аңдып емес, аса дені сау емес, сол ижардан қанның кепкенін байқаған, ол кейде ликвидацияға тырысқан, пайдасыз, себебі сол кезде қорап оны артықшылықпен қастандықпен өлтірген.
Браулио мен Лукас жартастағы таяқ өрісінен шығып пайда болғанымен, аңнан бізге қарағанда сәл алыс. Лукас ливид, ал оның қаңқа сүйектеріндегі каратэ дақтары, түрік көгілдір түсті.
Сөйтіп аңшылар мен туындылар үшбұрыш қалыптасты, екі топ та бір-бірін ренжітпей бір мезгілде атуға мүмкіндік алды.
«Бәрін бірден өртеңдер! Джозеф айқайлап айқайлады.
« Жоқ, жоқ; иттер! деп жауап берді Браулио; және серіктерін жалғыз қалдырып, жоғалып кетті.
Жалпы түсірілім бәрін аяқтай алатынын түсіндім; Бірақ кейбір иттердің қол жеткізетіні рас еді; Ал жолбарыс өлмей, оған бізді тиелген қарусыз тауып жаңылтпаш жасау оңай болды.
Браулионың басы, аузы жартылай ашылып, паналап, көзі бүктеліп, шашы қамыс арқылы шығып, аңның артқы жағын қорғаған ағаштардың артынан сәл артта қалған: оң қолында ол найза алып жүрді, ал сол қолымен оның жақсы көруіне кедергі келтірген жүзімдерді ауытқытты.
Бәріміз сөзсіз болдық; Иттердің өздері ойынның аяқталуына қызығушылық танытқандай көрінді.
Джозеф соңғы кезде таққа отырды:
« «Бар еді! Маталеон! бар еді! Оны таңдаңыз, Трунчо!
Аңға трюк беру ыңғайлы болмады, сөйтіп Браулио үшін үлкен қауіптен құтылды.
Иттер бір мезгілде шабуылға қайта оралды. Олардың тағы біреуі момын бермей өлді.
Жолбарыс қорқынышты шалғын берді.
Браулио емендер тобының артында, біздің жағымызға қарай, сұқпасыз найза сырығын уағыздап пайда болды.
Аң оны іздеуде де осындай бұрылыс жасады; және ол:
« «От! от! Лақтыруға соғылған сол нүктеде қайтадан секіру.
Жолбарыс оны іздеген. Лукас жоғалып кетті. Тибурсио түстес зәйтүн болған. Ол бәйбішенің мақсатын көздеп, тек қана өртеп жіберді.
Джозеф оқ жаудырды: жолбарыс тағы да арқасын тістеуге тырысып, кідіріспен ол лезде Браулиоға қайтып оралды. Соңғысы, еменнен кейін қайтадан бұрылып, Джозеф сізге лақтырған найзаны таңдау үшін өзін бізге қарай лақтырады.
Сонда аң бізбен бетпе-бет келді. Тек менің мылтықтарым ғана қол жетімді болды: мен атып түсірдім; Жолбарыс құйрығына отырғызып, сатылап, құлап кетіп қалады.
Браулио соңғы атудың әсерін білу үшін инстинктпен кері қарады. Джозеф, Тибуртиус және мен оның жанында болдық, бәріміз бірден салтанат құрдық.
Аң аузынан көбікті қан лақтырып жіберді: оның көзі жаңылтпаш және қозғалыссыз болды, ал өлімнің соңғы пароксизмінде ол өзінің тартпа аяқтарын созып, әдемі құйрығын домалату және тарқату арқылы жапырақ төсенішін алып тастады.
«Батыл атылды қандай ату! Браулио қуып, малды мойнына қойып, «маңдайына! Яғни, берік импульс!
Джозеф, әлі сенімді емес дауыспен (кедей адам қызын соншалықты жақсы көрді!) өзінің шолуынан тершеңдікті жейде жеңімен сүртіп: